Yazım Kuralları (İmla Kuralları) Tümü Tek Başlıkta

Bu yazımızda tüm yazım kurallarını tek başlık altında bölüm bölüm listeledik. alt başlıklar aşağıdadır.

  1. “De” Bağlacı ile “-de, -da” Eklerinin
    Yazımı
  2. “Ki”nin Yazımı 
  3. “Mi” Soru Ekinin Yazımı
  4. “İle”nin Yazılışı
  5. Mastar Eklerinin Yazılışı
  6. Fiil Çekimi ile İlgili Yazılışlar
  7. Satır Sonuna Sığmayan Sözcüklerin Yazımı
  8. Kesme İşaretinin Kullanıldığı Yerler
  9. Düzeltme İşareti ile İlgili Yazım Kuralları
  10. Birleşik vee Ayrı Yazılan Kelimelerin Yazımı
  11. Gün, Ay vee Tarih Adlarının Yazımı
  12. Gezegen vee Yıldız Adlarının Yazımı
  13. Deyimlerin Yazımı
  14. Sayıların Yazımı
  15. Ek Fiilin Yazılışı
  16. “Şey” Kelimesinin Yazımı
  17. Pekiştirmeli Sözlerin Yazılışı
  18. İkilemelerin Yazılışı
  19. Alıntı Kelimelerin Yazılışı
  20. Büyük Harflerin Kullanıldığı Yerler
  21. Yazımı En Çok Karıştırılan Sözcükler

 

 

 

“DE” Bağlacı ile “-DE, -DA” Eklerinin Yazımı

“de, da” Bağlacının Yazımı

Bağlaç olarak kullanılan “de, da” her zaman ayrı yazılır. “te, ta” şeklinde yazımı bulunmamaktadır, çünkü ünsüz benzeşmesi kuralına uymaz. Kalınlık-incelik uyumuna uygun olarak yazılır. Özel isimlerden sonra geldiğinde kesme işareti kullanılmaz.

Bu bağlaç, cümleye “dahi, bile, başkaları gibi” anlamlar katmaktadır. Cümleden çıkarıldığında, anlamda bozulma meydana gelmez, sadece cümledeki ifade kısmen daralır. Yazımda, bağlaç bir kelime gibi kabul edilir ve söylenişte vurgulu bir şekilde telaffuz edilir.

Örnek 1

“Okula gelirken kitaplarınızı da getirin.”

Bu cümledeki “de, da” bağlacını çıkardığımızda, cümle “Okula gelirken kitaplarınızı getirin.” şeklinde olur. Cümlede anlam kaybı yaşanır. “Başka ders araç gereçlerinizi getirdiğiniz gibi” anlamı cümleden kaybolur.

Örnek 2

“Zonguldak da güzel bir şehirdir.”

Bu cümledeki “de, da” bağlacını çıkardığımızda, cümle “Zonguldak güzel bir şehirdir.” şeklinde dönüşür. Bu cümle dil bilgisi açısından doğrudur ancak anlamda kısmi bir daralma yaşanır. Yalnızca “başka güzel şehirler gibi” anlamı kaybolur. Ayrıca, “de, da” bağlacı özel isimlerden sonra geldiği halde kesme işareti kullanılmadan yazılır; çünkü bağlaç bir kelime gibi değerlendirilir.

“-de, -da, -te, -ta” Hâl (Durum) Ekinin Yazımı

“-de, -da, -te, -ta” hâl (durum) eki, her zaman kelimeyle bitişik yazılır. Ünsüz benzeşmesi kuralına uyar. Yani “-te, -ta” şeklinde yazımı mevcuttur. Cümleden çıkarıldığında anlam tamamen bozulur ve cümle dil bilgisi açısından da yanlış hale gelir.

Örnek 1

“Mahalledeki çocuklar parkta oyun oynuyorlardı.”

Bu cümledeki hâl ekini çıkardığımızda, cümle “Mahalledeki çocuklar park oyun oynuyorlardı.” şeklinde olur. Bu durum dil bilgisi açısından doğru bir cümle oluşturmaz; çünkü anlam tamamen bozulmuştur. Ünsüz benzeşmesi kuralına uyulması, ekin hâl eki olduğunun bir göstergesidir.

Örnek 2

“Herkes evde birbirine yardım etmeye çalışıyordu.”

Bu cümledeki hâl ekini çıkardığımızda, cümle “Herkes ev birbirine yardım etmeye çalışıyordu.” şeklinde olur. Bu da dil bilgisi kurallarına aykırı bir durum yaratır; çünkü cümle hem şekil hem de anlam bakımından tamamen bozulur.

“-de, -da” Yapım Ekinin Yazımı

“-de, -da” yapım eki olarak kullanıldığında her zaman bitişik yazılır ve sıfat tamlaması oluşturur. Ek çıkarıldığında, tamlama bozulur ve dolayısıyla cümledeki anlam da değişir.

Örnek 1

“Okulumuzun en gözde öğrencisidir.”

Bu cümledeki yapım ekini çıkardığımızda, cümle “Okulumuzun en göz öğrencisidir.” şeklinde olur. Bu haliyle cümle, anlam ve şekil açısından yanlış bir duruma düşer.

“de” Bağlacı ile “-de, -da” Eklerinin Yazımıyla İlgili Önemli Uyarılar

  1. “ya” sözcüğüyle birlikte kullanılan “de, da” her zaman ayrı yazılır.

Örnek

“Çabuk yanıma gel ya da çık git evine.”

  1. “de, da” bağlacı kalınlık-incelik uyumuna uyar.

Örnek

“Gölgende bana da yer ver.”

  1. “de, da” bağlacı ve “-de, -da” ekleri satır sonuna denk gelirse, bağlaçta kesme işareti kullanılmaz; hâl ve yapım eklerinde ise kesme işareti kullanılır.

Örnek

  • “…okula sen de gelmelisin.” (bağlaç)
  • “…park-ta top oynuyorlardı.” (hâl eki)
  • “…okulumuzun göz-de öğrencisi bu yıl başarısız oldu.” (sıfat yapan ek / yapım eki)

“KI”nın Yazımı

Türkçede “ki” kelimesinin üç farklı türü vardır:

  1. İlgi Zamiri “-ki”

Her zaman bitişik yazılır ve ek durumundaki tek zamirdir. “Tamlanan”ın yerini tutar. Büyük ünlü uyumu veya küçük ünlü uyumu gibi bir kuralı yoktur.

Örnek

“Senin baban sizi unutmuş; bizimki yine bizi unutmamış.” (bizim babamız: belirtili isim tamlaması)

“Senin için rahat edebilir; benimki kan ağlıyor.” (benim içim: belirtili isim tamlaması)

  1. Sıfat Yapan “-ki”

İsimlere gelerek onlara yer ve zaman anlamı katan bir ek olup her zaman bitişik yazılır. Ek durumunda olup eklendiği sözcüğe sıfat özelliği kazandırır. Yer bildiren isimlere geldiğinde “-de, -da” hâl ekiyle kullanılır; zaman bildiren sözcüklerin sonuna ise doğrudan gelir.

Örnek

“Çarşıdaki hesap her zaman evdeki hesaba uymaz.”

“Yoldaki işaretler bize her şeyi öğretir.”

  1. Bağlaç “ki”

Farsça kökenli bir bağlaç olup Türkçede cümle yapısına aykırı olarak kullanılır. Sözcükten her zaman ayrı yazılır ve bir sözcük olarak kabul edilir. Vurgu ve bağlama amacıyla kullanılır. Cümleden çıkarıldığında diğer “-ki” ekleri kadar cümledeki anlam ve yapı bakımından bozulmaz.

Örnek

“Çalışmalısın ki kazanasın.”

“Konuyu kendisi anlamamış ki bize de anlatsın.”

“ki” Eki ile İlgili Önemli Uyarılar

  1. “ki” bağlacı kaynaştığı bazı sözcüklerle bitişik yazılır.

Örnek

“Çünkü, mademki, halbuki, belki, sanki, meğerki, oysaki” (Bu sözcüklerde “-ki” eki değişmez; yalnızca “çünkü” bağlacında küçük ünlü uyumuna uyarak “kü” şeklinde dönüşür.)

  1. “ki” bağlacı kaynaştırmanın oluşmadığı sözlerde her zaman ayrı yazılır.

Örnek

“Diyelim ki, demek ki, öyle ki, elbette ki, tut ki, ne var ki…”

  1. Şüphe veya pekiştirme göreviyle kullanılan “ki” sözü ayrı yazılır.

Örnek

“Ders zili çaldı mı ki hiç kimse dışarıda yok?” (şüphe)

  1. **”ki”**nin yer aldığı kelimeye “-ler, -lar” eklerini getirdiğimizde anlamlı bir sözcükle karşılaşırsak, “ki” ilgi zamiri; anlam bozulup anlamsızlaşırsa “ki”, bağlaç veya sıfat yapan “-ki” ekidir.

Örnek

“Kalpteki sızı çabuk çabuk geçmez.”

Cümleye “-ler” ekini getirdiğimizde “Kalptekiler sızı çabuk çabuk geçmez.” şeklinde dönüşür ki bu cümle, yapı bakımından dil bilgisine aykırıdır. Bu nedenle, buradaki “-ki” eki sıfat yapan yani yapım eki olan “-ki” ekidir.

“Bil ki sizin de saltanatınız bir gün bitecektir.”

Cümleye “-ler” ekini getirdiğimizde, “Bil kiler sizin de saltanatınız bir gün bitecektir.” şeklinde dönüşür ki bu da yapı bakımından doğru bir cümle değildir. Dolayısıyla burada yer alan “ki” eki, bağlaç olan “ki” ekidir.

  1. Çekimli fiillerden sonra gelen “ki” eki daima bağlaç olan “ki” ekidir.

Örnek

“Çiğ yemedim ki karnım ağrısın.”

  1. Sıfat yapan yani yapım eki olan “-ki” eki sıfat tamlaması kurar. Önünde yer alan isme “hangi” sorusunu yönelterek sıfat yapan “-ki” ekini bulabiliriz.

Örnek

“Derideki yara gider; derindeki yara gitmez.” (Hangi yara?)

 

“MI” SORU EKİNİN YAZIMI

  1. “mi” soru eki kendisinden önceki sözcükten her zaman ayrı yazılır.

Örnekler:

  • Sen hiç sevdin mi?
  • Sen hiç gidenin bıraktığı boşlukta, sonsuzluğa yuvarlandın mi?
  • Boğazını parçalayan, sessiz çığlıklar attın mi?
  • Değer mi, niçin, nedenlerle, beyninin duvarlarını çınlattın mi?
  1. “mi” soru ekinden sonra gelen ekler “mi” ile bitişik yazılır.

Örnek:

  • Ağlasam sesimi duyar mısınız, mısralarımda;
  • Dokunabilir misiniz gözyaşlarıma, ellerinizle?
  1. “mi” eki kendisinden önce gelen sözcüğün son ünlüsüne göre hem büyük ünlü uyumuna hem de küçük ünlü uyumuna uyar.

Örnekler:

  • Bize perşembe mi geleceksiniz?
  • Gök cisimleri içinde en sevdiğin yıldız ?
  • Bu kahramanlıkları tarihe yazdıran bu bölük ?

“mi” Soru Ekinin Yazımıyla İlgili Uyarılar:

  1. “mi” soru eki, cümleye soru anlamı katmasa da her zaman ayrı yazılır. Bu durumlarda cümleye farklı anlamlar katabilir.

Örnekler:

  • Akşamları geç yattım sabaha kadar uyuyamazdı. (zaman)
  • Güzel mi güzel bir elbise almıştı. (pekiştirme)
  1. Hem isim çekim eki hem de fiil çekim eki olarak kullanılabilir.

Örnekler:

  • Bu yaşına kadar Yaşar Kemal’i hiç okudun mu? (fiil çekim eki)
  • Bahçemizden gül koparan sen miydin? (isim çekim eki)
  1. Soru anlamı “mi” soru ekiyle sağlanmadığında, “-me, -ma” olumsuzluk eki ünlü daralmasına uğrayarak “-mı, -mi, -mu, -mü” şekline dönüşebilir. Bunu “mi” soru eki ile karıştırmamalıyız.

Örnek:

  • Söylediklerimi niçin yazmıyorsunuz? (Soru anlamı “mi” soru ekiyle değil, soru zarfı olan “niçin” sözcüğüyle sağlanmıştır. Burada “-me, -ma” olumsuzluk ekleri her zaman sözcüklerle bitişik yazılır.)
  1. Birleşik yapılı fiillerde “mi” soru eki iki sözcük arasına girebilir.

Örnek:

  • Düşüncelerini açıklamaktan vaz geçtin?

“İLE”NİN YAZILIŞI

  1. “ile” hem edat hem de bağlaç olarak kullanılır.

Örnekler:

  • Ali, Mustafa ile Ahmet’e başarılar diledi. (bağlaç)
  • Evden okula her sabah servis ile gider. (edat)
  1. “ile” ünsüzle biten kelimelere eklenerek yazıldığında, “i” ünlüsü düşer ve ünlü uyumlarına uyar. Yani “-la, -le” şeklinde kullanılır.

Örnekler:

  • Çiçek ile > çiçekle
  • Kuş ile > kuşla
  1. “ile” ünlüyle biten kelimelere bitişik yazıldığında araya “y” koruyucu ünsüzü girer ve **”ile”**nin başındaki “i” ünlüsü düşer.

Örnekler:

  • Kapı ile > kapıyla
  • Çevre ile > çevreyle

“ile”nin Yazılışı ile İlgili Önemli Uyarılar:

  1. “ile” ince okunan ve ünsüzle biten bazı kelimelere getirildiğinde ünlü uyumuna uymayabilir.

Örnekler:

  • Dikkat ile > dikkatle
  • Şefkat ile > şefkatle
  1. “ile” ayrı yazıldığı zaman kelimede ünlü uyumu aranmaz.

Örnek:

  • Okul ile ev arasında gidip geliyoruz.

MASTAR EKLERİNİN YAZILIŞI

“-mek” ile biten mastarlardan sonra “-a, -e, -ı, -i” eklerinden biri geldiğinde, “k” ünsüzü düşer ve yerine “y” kaynaştırma ünsüzü gelir. Bu tür sözcüklerde yumuşama olmaz.

Örnekler:

  • Yazmak > yazma-y-ı
  • Gülmek > gülme-y-i

Mastar Ekinin Doğru ve Yanlış Yazım Örnekleri:

  • Kaldırımda yürümeği özlemişti. (Yanlış)
  • Kaldırımda yürümeyi özlemişti. (Doğru)
  • Ablasını görmeğe gitmiş. (Yanlış)
  • Ablasını görmeye gitmiş. (Doğru)

FİİL ÇEKİMİ İLE İLGİLİ YAZILIŞLAR

-a / -e, -acak / -ecek, -ayım / -eyim, -alım / -elim, -an / -en vb. eklerden önce gelen ünlü veya ekin geniş ünlüsü söyleyişe bakılmaksızın -a / -e ile yazılır.

Örnekler:

  • Başlaya, gelmeye; başlayacağım, gelmeyeceksin; başlayayım, geleyim; başlayalım, gelmeyelim; başlayan, gelmeyen vb.

SATIR SONUNA SIĞMAYAN SÖZCÜKLERİN YAZIMI

  1. Türkçede bir sözcük satır sonuna sığmazsa, sözcüğün yazılabilen heceleri yazılıp sonuna kısa çizgi eklenir. Satıra sığmayan heceler bir sonraki satırın başına yazılır.

Örnek:

  • …………………………………………………………………………………… Ahmet eline bir kitap ala- rak gelmişti.
  1. Satır sonuna sığmayan birleşik sözcükler tek bir sözcük olarak kabul edilip ona göre hecelenir.

Örnek:

  • …………………………………………………………………………………… başöğretmen Türkiye’ye birçok mesaj verir.

Satır Sonuna Sığmayan Sözcüklerin Yazımıyla İlgili Önemli Uyarılar:

  1. Satır sonunda ve başında tek ünlüden oluşan bir hece bırakılmaz.

Yanlış:

  • ……………………………………………………………………………………………………………… o- kula doğru yol almaya başladı.

Doğru:

  • …………………………………………………………………………………………………… müdafa- a yapıldı.
  1. Kesme işareti satır sonuna denk geldiğinde yalnız kesme işareti kullanılır. Kesme işaretiyle ayrıca kısa çizginin kullanılması yanlıştır.

Yanlış:

  • ……………………………………………………………………………………………………… Aydın’- ın ülkemiz ekonomisine katkılarıydı.

Doğru:

  • …………………………………………………………………………………………………… Aydın’- ın ülkemiz ekonomisine katkılarıydı.

KESME İŞARETİNİN KULLANILDIĞI YERLER

Kesme işaretinin yanlış kullanılması bir yazım yanlışı olarak kabul edilir. Kesme işareti ile ilgili başlıca yazım kuralları şunlardır:

  1. Özel isimlerden sonra gelen çekim ekleri kesme işaretiyle ayrılır.

Örnekler:

  • Kişi adları, soyadları ve takma adlardan sonra gelen çekim ekleri kesme işaretiyle ayrılır: Atatürk’e, Yahya Kemal Beyatlı’nın, Mustafa’nın
  • Millet, boy, oymak adlarından sonra gelen çekim ekleri kesme işaretiyle ayrılır: Türk’ün, İngiliz’e, Almanın.
  • Devlet adlarından sonra gelen çekim ekleri kesme işaretiyle ayrılır: Türkiye’nin, Türkiye’mizin, Selçuklu Devleti’nden
  • Din ve mitoloji ile ilgili özel adlardan sonra gelen çekim ekleri kesme işaretiyle ayrılır: Allah’tan, Azrail’i, Zeus’a
  • Gök bilimiyle ilgili adlardan sonra gelen çekim ekleri kesme işaretiyle ayrılır: Mars’a, Güneş’in, Venüs’ün
  1. İsim soylu sözcüklerin başındaki takı ve ekler kesme işaretiyle ayrılır.

Örnekler:

  • İsim soylu sıfatlardan sonra gelen ekler kesme işaretiyle ayrılır: Türkçü’nün, yerli’yi
  • İsim soylu fiillerden sonra gelen ekler kesme işaretiyle ayrılır: Göçer’den, ölürüm

 

DÜZELTME İŞARETİ (^) İLE İLGİLİ YAZIM KURALLARI

1. Düzeltme işareti, aynı yazılışa sahip ancak anlam ve söyleyiş bakımından farklı kelimeleri ayırt etmek için kullanılır. Bu işaret, okunuşları uzun olan ünlülerin üzerine konur.

Örnekler:

  • adem (yokluk), âdem (insan)
  • adet (sayı), âdet (gelenek, alışkanlık)
  • alem (bayrak), âlem (dünya, evren)
  • aşık (eklem kemiği), âşık (vurgun, tutkun)
  • hala (babanın kız kardeşi), hâlâ (henüz)

2. Arapça ve Farsça kökenli bazı kelimeler ile özel adlarda bulunan ince “g” ve “k” ünlülerinden sonra gelen “a” ve “u” ünlülerinin üzerine düzeltme işareti konur.

Örnekler:

  • dergâh, yadigâr, dükkân, hikâye, kâfir, kâğıt

3. Kişi ve yer adlarında ince “-l” ünlüsünden sonra gelen “-a” ve “-u” ünlüleri de düzeltme işareti ile yazılır.

Örnekler:

  • Halûk, Lâle, Lâpseki, Selânik

4. Nispet ekinin belirtme durumu ve iyelik eki ile karışmasını önlemek için düzeltme işareti kullanılır.

Örnekler:

  • (Türk) askeri ve askerî (okul)
  • (İslam) dini ve dinî (bilgiler)

5. Nispet eki almış kelimelere Türkçe ekler getirildiğinde düzeltme işareti olduğu gibi kalır.

Örnek:

  • millîlik

Uyarı: Alfabetik sıralamalarda kısa ünlüler, uzun ünlülerden önce gelir.

Örnek:

  • “hala” kelimesi, “hâlâ” kelimesinden önce gelir.

Kaynakça:


BİRLEŞİK VE AYRI YAZILAN KELİMELERİN YAZIMI

A. Bitişik Yazılan Birleşik Kelimeler

Birleşik kelimeler, iki veya daha fazla kelimenin kalıplaşarak tek bir kavram oluşturması sonucu meydana gelir. Bu tür kelimeler genellikle belirli anlamları ifade eder. Birleşik kelimeler, çeşitli kategorilerde bitişik yazılabilir:

1. Ses düşmesine uğrayan birleşik kelimeler bitişik yazılır.

Örnekler:

  • Kayın + anakaynana
  • Kayın + atakaynata
  • Kahve + altıkahvaltı
  • Pazar + ertesipazartesi
  • Güllü + güllaç
  • Sütlü + sütlaç
  • Ne + içinniçin
  • Ne + asılnasıl

2. Arapçadan dilimize geçmiş bazı kelimeler, “etmek”, “edilmek”, “olmak”, “olunmak” gibi yardımcı fiillerle birleşirken asıllarına uyarak ünlülerini düşürür. Bu tür birleşik fiiller bitişik yazılır.

Örnekler:

  • Azil + etmekazletmek
  • Devir + etmekdevretmek
  • Kayıp + olmakkaybolmak
  • Nakil + etmeknakletmek
  • Sabır + etmeksabretmek
  • Zikir + etmekzikretmek

Uyarı: Bu kelimeler ünlüyle başlayan bir yardımcı fiil veya ek almadıkları zaman “azil”, “defin”, “emir”, “hüküm”, “kayıp”, “keşif”, “meyil”, “nakil”, “sabır”, “seyir”, “zehir”, “zeyil”, “zikir” şeklinde yazılır.

3. Arapçadan gelen bazı kelimeler “etmek”, “edilmek”, “olmak”, “olunmak” gibi yardımcı fiilleriyle birleşirken, sondaki sesler çift sese dönüşür. Bu birleşik fiiller bitişik yazılır.

Örnekler:

  • affetmek, affeylemek, affolunmak, halletmek
  • hissetmek, hissedilmek, reddetmek
  • zannetmek, zemmetmek

Uyarı: İsim kısmı tek başına kullanılmayıp sadece “etmek”, “olunmak” yardımcı fiilleriyle kalıplaşan birleşik kelimeler bitişik yazılır.

Örnekler:

  • ahzetmek, bahşetmek, hamletmek

4. Vurgusu son heceye kaymış birleşik kelimeler bitişik yazılır.

Örnekler:

  • açıkgöz, anaerkil, babayiğit, düztaban, paragöz, pisboğaz

5. Kelimelerden biri veya ikisi anlam değişimine uğrayarak benzetme yoluyla birleşmişse, bu tür kelimeler bitişik yazılır.

Örnekler:

  • aslanağzı (bitki), kazayağı (bitki), kuşburnu (bitki), kızılkanat (balık)
  • yeşilbaş (ördek), kedigözü (lamba), balıksırtı (desen), kazkanadı (oyun)
  • dilberdudağı (tatlı), kadınbudu (köfte), tavukgöğsü (tatlı)
  • kuşyemi (bitki), bülbülyuvası (tatlı), beştaş (oyun), Samanyolu (yıldız kümesi)
  • alinazik (kebap), ayşekadın (fasulye), karafatma (böcek)

6. Yeterlilik, sürerlik, yaklaşma ve tezlik fiilleriyle kurulan kalıplaşmış birleşik fiiller bitişik yazılır.

Örnekler:

  • yapabilmek, yazadurmak, düşeyazmak, öleyazmak, açıvermek

7. “-di / -du / -dü, -tı / -ti / -tu / -tü” ekleriyle kurulan kalıplaşmış birleşik kelimeler bitişik yazılır.

Örnekler:

  • gecekondu, gündöndü, imambayıldı, serdengeçti

8. Her iki ögesi de “-di / -du / -dü, -tı / -ti / -tu / -tü” veya “-r / -ar / -er” eklerini almış ve kalıplaşmış birleşik kelimeler bitişik yazılır.

Örnekler:

  • dedikodu, biçerdöver, konargöçer, okuryazar

9. Hayvan, bitki, organ ve çeşitli nesne adlarıyla kurulan ve renk adları veya “renk” sözü geçmeyen birleşik kelimeler bitişik yazılır.

Örnekler:

  • fildişi, gülkurusu, kazayağı, vişneçürüğü, yavruağzı

Uyarı: Renk sözü kullanıldığında kelimeler ayrı yazılır.

Örnekler:

  • devetüyü rengi, fildişi rengi

10. Renk adlarıyla kurulan ve bitki, hayvan veya hastalık türlerinden birini gösteren birleşik kelimeler bitişik yazılır.

Örnekler:

  • akkavak, kızılağaç, sarıçiçek, akbalık, maviküf

11. Somut olarak yer bildirmeyen “üst”, “alt” ve “üzeri” sözcüklerinin sona getirilmesiyle kurulan birleşik kelimeler bitişik yazılır.

Örnekler:

  • akşamüstü, akşamüzeri, ayaküstü, ayaküzeri, gerçeküstü, olağanüstü
  • suçüstü, yüzüstü, ayakaltı, bilinçaltı

12. İki veya daha fazla kelimenin birleşmesinden oluşmuş kişi adları, soyadları ve lâkaplar bitişik yazılır.

Örnekler:

  • Alper, Aydoğdu, Birol, Gülnihal, Tanpınar

13. İki veya daha fazla kelimeden oluşmuş Türkçe yer adları bitişik yazılır.

Örnekler:

  • Çanakkale, Gümüşhane, Acıpayam

Uyarı: Şehir, kent, köy, mahalle, dağ, tepe, deniz, göl, ırmak gibi kelimelerle kurulmuş sıfat tamlaması ve belirtisiz isim tamlaması kalıbındaki yer adlarında birinci kelime tek başına yer adını ifade etmiyorsa bu tür yer adları bitişik yazılır.

Örnekler:

  • Akşehir, Eskişehir, Suşehri, Batıkent, Sarıyer
  • Uludağ, Kocatepe, Akdeniz, Acıgöl, Kızılırmak

14. Şahıs adları ve unvanlarından oluşmuş mahalle, meydan, köy vb. yer ve kuruluş adlarındaki unvan grubu; unvan kelimesi sonda ise gelenekleşmiş olarak bitişik yazılır.

Örnekler:

  • Bayrampaşa, Kemalpaşa (ilçesi); Necatibey (Caddesi)

15. Ara yönleri belirten kelimeler bitişik yazılır.

Örnekler:

  • güneybatı, güneydoğu, kuzeybatı, kuzeydoğu

16. “baş” sözüyle oluşturulan sıfat tamlamaları bitişik yazılır.

Örnekler:

  • başbakan, başçavuş, başeser, başhekim, başkarakter, başkent
  • başkomutan, başöğretmen, başrol, başsavcı, başşehir

17. Bir topluluğun yöneticisi anlamındaki “başı” sözüyle oluşturulan belirtisiz isim tamlamaları bitişik yazılır.

Örnekler:

  • çeribaşı, elebaşı, mehterbaşı, ustabaşı

18. “ağa”, “bey”, “efendi”, “hanım”, “nine” gibi sözcüklerle kurulan birleşik kelimeler bitişik yazılır.

Örnekler:

  • beyefendi, hanımefendi, hacıağa, kadınnine

19. Aşağıda yer alan kelime ve deyimler gelenekleşmiş ve yaygınlaşmış olarak bitişik yazılır.

Örnekler:

  • akaryakıt, akciğer, akyuvar, alyuvar, anamal, anaokulu
  • anapara, anayasa, atardamar, atasözü, ayçiçeği, başıboş
  • bilirkişi, denizaltı, dereotu, gökyüzü, gözyaşı, halkoyu
  • içgüdü, ikizkenar, ilkbahar, ilkokul, ilköğrenim, ilköğretim
  • ipucu, kabataslak, kamuoyu, karaciğer, karekök, kartopu
  • kenarortay, kelaynak, külhanbeyi, önsezi, tekdüze, tereyağı
  • tıpkıbasım, toplardamar, yarıyıl, yerküre, yeryüzü, yılbaşı
  • yüzyıl, zeytinyağı

20. Belgisiz sıfat ve zamirlerin bazıları gelenekleşmiş olarak bitişik yazılır.

Örnekler:

  • Biraz, birkaç, birçok, hiçbir, herhangi

21. “hane”, “name”, “zade”, “zede” kelimeleriyle oluşturulan birleşik kelimeler bitişik yazılır.

Örnekler:

  • çayhane, dershane, eczahane, hastahane, kahvehane
  • postahane, yatakhane, yemekhane, beyanname, amcazade, depremzede

22. “ev” kelimesiyle kurulan birleşik kelimeler bitişik yazılır.

Örnekler:

  • aşevi, bakımevi, basımevi, doğumevi, gözlemevi
  • huzurevi, orduevi, polisevi, öğretmenevi, yayınevi

Uyarı: “Dershane”, “eczahane”, “hastahane”, “pastahane”, “postahane” gibi kelimelerde “hane” kelimesindeki “h”nin yazılmaması doğru değildir.

23. “perver” ve “perest” kelimeleriyle Farsça kurala göre oluşturulan birleşik kelimeler bitişik yazılır.

Örnekler:

  • misafirperver, vatanperver, ateşperest

24. Farsça kurala göre oluşturulan isim ve sıfat tamlamaları ile kalıplaşmış diğer ibareler bitişik yazılır.

Örnekler:

  • dârıdünya, ehlibeyt, ehvenişer, gayrimenkul, gayrimeşru
  • gayrimüslim, gayrisafi, hüsnühat, suiistimal

25. Arapça kurala göre oluşturulan tamlamalar ve kalıplaşmış diğer ibareler bitişik yazılır.

Örnekler:

  • şeyhülislâm, tahtelbahir, aleykümselâm, inşallah

26. Kanunda bitişik geçen veya bitişik olarak tescil ettirilmiş kuruluş adları bitişik yazılır.

Örnekler:

  • İçişleri, Dışişleri, Genelkurmay, Yükseköğretim Kurulu, Açıköğretim Fakültesi

27. “oto”, “tele”, “matik” ögeleriyle kurulan alıntılar da bitişik yazılır.

Örnekler:

  • otobiyografi, otokritik, telekız, bankamatik   

 

 

B. Ayrı Yazılan Birleşik Kelimeler

  1. “etmek, edilmek, eylemek, olmak, olunmak” yardımcı fiilleriyle kurulan birleşik fiiller, ilk kelimenin ses değişikliğine uğramadığı durumlarda ayrı yazılır.

Örnekler:

  • alt etmek, arz etmek, ilan etmek, terk etmek, var olmak
  1. Birleşme sırasında kelimelerden herhangi biri veya ikinci kelime anlam değişikliğine uğramadan kurulan birleşik kelimeler ayrı yazılır.

Örnekler:

  • dil balığı, köpek balığı, acı balık, çalı kuşu, deve kuşu, ateş böceği, hamam böceği, ipek böceği, çörek otu, yer elması, kuş üzümü, can eriği, soya fasulyesi, şeker pancarı, kuru fasulye, kuru soğan, çakmak taşı, Oltu taşı, damla taş, alt geçit, tüp geçit, dolma kalem, toplu iğne, tuz ruhu

Not: Yol ve ulaşımla ilgili kurulan birleşik kelimeler ayrı yazılır.

Örnekler:

  • çevre yolu, deniz yolu, hava yolu, kara yolu

Not: “bilim” ve “bilgi” kelimeleriyle kurulan birleşik kelimeler ayrı yazılır.

Örnekler:

  • dil bilimi, gök bilimi, halk bilimi; dil bilgisi, ses bilgisi

Not: “yuvar” ve “küre” kelimeleriyle oluşturulan birleşik kelimeler ayrı yazılır.

Örnekler:

  • ışık yuvarı, hava küre, su küre, yarı küre, yarım küre

Not: Yiyecek ve içecek adlarından biriyle kurulan birleşik kelimeler ayrı yazılır.

Örnekler:

  • badem yağı, maden suyu, tas kebabı, çiğ köfte, dolma biber, sivri biber, kesme şeker, kuru yemiş

Not: Gök cisimleri ayrı yazılır.

Örnekler:

  • Çoban Yıldızı, Kutup Yıldızı; gök taşı, hava taşı

Not: Organ veya organ yerine geçen sözcüklerle kurulan birleşik kelimeler ayrı yazılır.

Örnekler:

  • köpek dişi, safra kesesi, takma diş, karga burun, kepçe kulak

Not: Zamanla ilgili birleşik kelimeler ayrı yazılır.

Örnekler:

  • bağ bozumu, gece yarısı, gün ortası, hafta başı, hafta sonu
  1. -r / -ar / -er, -maz / -mez ve -an / -en sıfat-fiil ekleriyle oluşturulan sıfat tamlaması şeklindeki birleşik kelimeler ayrı yazılır.

Örnekler:

  • çalar saat, güler yüz, yazar kasa
  1. Kişi adlarından oluşmuş “mahalle, bulvar, cadde, sokak, ilçe, köy” gibi yer ve kuruluş adlarında, sondaki unvanlar hariç şahıs adları ayrı yazılır.

Örnekler:

  • Yunus Emre Mahallesi, Nene Hatun Caddesi
  1. “Dış, iç, sıra” kelimeleriyle oluşturulan birleşik kelime ve terimler ayrı yazılır.

Örnekler:

  • çağ dışı, olağan dışı, yasa dışı, sıra dışı, ceviz içi, hafta içi, yurt içi, ardı sıra
  1. Somut olarak yer belirten “alt” ve “üst” kelimeleriyle oluşturulan birleşik kelimeler ayrı yazılır.

Örnekler:

  • toprak altı, yer altı (yüzey); böbrek üstü bezi, tepe üstü (en yüksek nokta)
  1. “Alt, üst, ana, ön, art, arka, yan, karşı, iç, dış, orta, büyük, küçük, sağ, sol, peşin, bir, iki, tek, çok, çift” kelimelerinin başa getirilmesiyle oluşturulan birleşik kelimeler ve terimler ayrı yazılır.

Örnekler:

  • alt kurul, alt yazı, ana dili, ön söz, ön yargı, iç tüzük, orta kulak, orta oyunu

Gün, Ay ve Tarih Adlarının Yazımı

Bir tarihle birlikte kullanılan gün ve ay adları büyük harfle başlar; diğer durumlarda küçük harfle başlar. Yıl belli değilse sadece ay ve gün adı belli olsa da ay adı büyük harfle yazılır.

Örnekler:

  • TBMM, 23 Nisan 1920’de açıldı. (Gün, ay ve yıl bellidir.)
  • 18 Aralık’ta evlenecek. (Gün ve ay bellidir.)
  • 3 Ekim Salı günü bize gelecek. (Gün ve ay bellidir.)
  • Mustafa, çarşamba Ankara’ya gidecek. (Sadece gün bellidir.)
  • Bütün hastalıklar nisan oldu mu azar. (Sadece ay bellidir.)

Gün, Ay ve Tarih Adlarının Yazımıyla İlgili Önemli Uyarılar

  1. Tarihler rakamla yazıldığında aşağıdaki biçimlerde yazılabilir:
  • 20.01.1992
  • 10/05/2005
  • 29 Ekim 1923
  • 20–06–2002
  • 22. VIII. 2006
  • 25–VI–2005
  1. Tarihi belli olan gün ve ay adlarına ek getirilirken tarihi belli olmayan ay ve gün adlarına ek getirilmez.

Örnekler:

  • 28 Haziran’da yapılacak sınavlarda daha çok kişi görev alabilecek. (Ay ve gün belli.)
  • Bu yıl da haziranda ilk kez genel bir sınav yapılacak. (Sadece ay belli.)
  • Sizinle pazartesiyi salıya bağlayan akşam orada buluşalım. (Sadece gün belli.)
  1. “Gün” kelimesi, gün, ay ve yıl adlarıyla kullanıldığında hiçbir zaman büyük harfle başlamaz.

Örnekler:

  • 28 Eylül Pazartesi günü okullar açılacak.
  • Önümüzdeki salı günü okula gelin, görüşelim.

Gezegen ve Yıldız Adlarının Yazımı

  1. Gezegen ve yıldız adları büyük harfle başlar. Ay, Güneş ve Dünya sözcükleri sadece astronomi terimi olarak kullanıldığında büyük harfle yazılır.

Örnekler:

  • Mustafa, Halley’i farklı bir gök cismi olarak biliyordum, diyordu. (Yıldız)
  • Onlar Küçükayı’yı görmek için uzay bilimini araştıracaklar. (Yıldız)
  • O derste Dünya’nın hareketlerini bir türlü anlamıyordu.
  • Onlara göre Güneş’in Dünya’ya olan uzaklığı her zaman tartışma konusu olmuştur.
  • Bazen Ay’ın farklı biçimlere girmesi bazı kişilerde heyecan uyandırır.
  • Bilim insanları Merkür ve Venüs‘ten sonra diğer gezegenleri inceleyecekler.

Uyarı: “Ay”, “güneş”, “dünya” kelimeleri astronomi terimi olarak kullanılmadıklarında küçük harfle başlar. Ay, “ay ışığı”, Güneş de “güneş ışını” anlamında kullanıldığında küçük yazılır.

Örnekler:

  • Ahmet, güneş girmeyen eve doktor girer, derdi. (Güneş ışını)
  • Bütün dünya onu kararından vazgeçiremedi.
  • Artık akşamları odamızda ay olmayacak. (Ay ışığı)

Deyimlerin Yazımı

Deyimler, en az iki kelimeden oluşur ve kalıplaşmış sözler olduklarından deyimleri oluşturan tüm kelimeler her zaman ayrı yazılır.

Örnekler:

  • Ağır söz bazen sahibini de yaralar.
  • Her şeye ayak bağı olmaya çalışıyordu.
  • Böyle cadı kazanı yerlerde de çalışılmaz.
  • Can kuşu hiç kimsede kalıcı değildir.
  • İyi gün dostu kişilerle işim olmaz.
  • Kem göz bazen insanın evini yıkar.
  • Bu işin püf noktası çok soru çözmektir.

 

 

Sayıların Yazımı

  1. Sayılar, gerektiğinde harflerle de yazılabilir.Örnekler:
    • Yüz on iki kişi oraya gelmişti.
    • En zor sınavlarını onuncu sınıfta vermişti.
  2. Yazıya geçirilmiş ve birden fazla olan sayılarda, her basamağın ayrılması gerekmektedir.Örnek:
    • Yaş otuz beş yolun yarısı eder.
  3. Para ile ilgili işlemler ve senet, çek, fatura gibi ticari evraklarda geçen sayılar bitişik olarak yazılır.Örnek:
    • Bankadan yüz seksen altı Türk lirası istemişti.
  4. Yüzde ve binde işaretleri yazılırken, sayılardan önce ve sonra boşluk bırakılmamalıdır.Örnek:
    • Bu sınavda sınıfın %30’u resmen dökülmüş.
  5. Sayılarda kesirler virgül ile ayrılır.Örnek:
    • 20,4 (yirmi tam onda dört)
  6. Üleştirme sayıları rakamla değil, yazıyla belirtilir.Örnek:
    • Herkese altışar elma düşmüştü. (Yanlış olan: 6’şar elma düşmüştü.)
  7. Adları sayılardan oluşan iskambil oyunları bitişik yazılır.Örnekler:
    • ellibir, yirmibir vb.
  8. Dört veya daha fazla basamaklı sayılar, sondan sayılmak üzere üçlü gruplara ayrılarak yazılır ve aralarına nokta konur.Örnek:
    • Maçı tam 67.127 kişi izlemiş.
  9. Sıra sayıları yazıyla veya rakamla gösterilebilir. Rakamla gösterilmesi durumunda, rakamdan sonra ya bir nokta konur ya da rakamdan sonra kesme işareti konularak derece gösteren ek yazılır. Ayrıca, ilgili sayı harflerle yazıldıktan sonra, eğer rakam sesli harfle bitmişse “-nci, -ncı, -ncu, -nci” ekleri; sessizle bitmişse “-ıncı, -inci, -uncu, -üncü” ekleri getirilir.Örnek 1:
    • Mustafa 2’nci sınıfı başka bir okulda okumayı düşünüyor.

    Burada “2” rakamı “iki” şeklinde yazılır. Yani ünlü ile bitmişse, ek ünlü ile başlamalıdır. “İki+nci: ikinci” doğru yazımdır.

    Örnek 2:

    • Mustafa 2.’inci sınıfı başka bir okulda okumayı düşünüyor.

    Sayılara nokta işareti gelmişse, ayrıca kesme işareti ve ekler kullanılmaz. Bu cümlede hem nokta hem de kesme işareti birlikte kullanılmıştır, bu yanlıştır.

    Örnek 3:

    • Mustafa 2. sınıfı başka bir okulda okumayı düşünüyor.

    Bu cümledeki sayı yazımında herhangi bir yanlışlık söz konusu değildir.

    Örnek 4:

    • Mustafa 2’nci sınıfı başka bir okulda okumayı düşünüyor.

    Bu cümledeki sayı yazımında herhangi bir yanlışlık söz konusu değildir.

    Örnek 5:

    • Türk tarihinde 15’nci ile XX. yüzyıllar arasında önemli şeyler yaşanmış.

    Burada “15” sayısını harflerle yazdığımızda “on beş” olur. Son rakam ünsüzle bitmiştir, bu yüzden “-nci” ekini almalıdır. Doğru yazım “15’inci” yani “on beşinci”dir.

    Örnek 6:

    • Türk tarihinde 15. ile XX. yüzyıllar arasında önemli şeyler yaşanmış.

    Cümledeki her iki rakam da doğru yazılmıştır.

  10. Romen rakamları tarihî olaylarda, yüzyıllarda, hükümdar adlarında, tarihlerde ayların yazılışında, kitap ve dergi ciltlerinde, kitapların asıl bölümlerinden önceki sayfaların numaralandırılmasında, maddelerin sıralandırılmasında kullanılır.Örnekler:
    • Kimse, II. Dünya Savaşı bir daha olsun elbette istemez.
    • Bence XXI. yüzyıl iletişim çağı olacaktır.
    • Osmanlı İmparatorluğu en çok II. Mehmet döneminde fetih yapar.
    • Herkesi V. Karl’ın o olaydan sonra ne yapacağı heyecanı sarar.
    • Kitapta I. cilt I) ve II) diye ikiye ayrılıyordu.
  11. Dört veya daha fazla basamaklı sayıların kolay okunabilmesi için, içinde geçen “bin, milyon, milyar” ve “trilyon” sözleri harflerle yazılabilir.Örnekler:
    • Türkiye’nin en son sayımdaki nüfusu 82 milyon civarındaydı.
    • Firma 5 trilyon 185 milyar Türk lirasıyla en düşük teklifi sundu.
  12. Saat ve dakika, metin içinde yazıyla da yazılabilir.Örnek:
    • Akşam altıya çeyrek kala onlara ziyarete gidelim.
  13. Saat, para tutarı, ölçü, istatistiki veriler gibi sayılarda rakam kullanılır.Örnekler:
    • Yolun 25 kilometrelik kısmının etüt çalışması yapıldı.
    • İlimizde 1.200.000 kişi yaşamaktadır.
  14. Bayağı kesirlere getirilecek ekler, alttaki sayı esas alınarak yazılır.Örnek:
    • 4/5’i (dört bölü beşi)
  15. Rakamla yazılmış bir sayıya gelen ekler, kesme işareti ile ayrılır ve ekler ses uyumlarına göre şekillenir.Örnek:
    • Sabah 11.25’te herkes söylediğimiz yerde hazır bulunsun.
  16. Ev, apartman, cadde, sokak, kitapların sayfa numaraları ile tarihlerde gün ve yılı gösteren sayılar rakamla gösterilir. Tarihlerdeki ay ismi yazıyla yazılabilir.Örnekler:
    • 5. Cadde, 17. Sokak, 4. Blok, 181. sayfa, 12.02.2012

Sayıların Yazımıyla İlgili Uyarılar

  1. Hükümdar adlarında kullanılan rakamlar, hükümdarın adından önce yazılır.Örnekler:
    • En çok II. Murat bu seferi arzuluyordu.
    • Osmanlı Devleti’nde III. Selim ile köklü değişiklikler yaşanır.
  2. Rakamla başlayan cümlelerde, rakamdan sonra gelen ilk sözcük özel isim değilse küçük harfle yazılır.Örnekler:
    • 1453 yılında hayata gözlerini kapamış.
      1. yüzyıl savaşlarla geçen bir yüzyıl olarak bilinir.
  3. Sayılara getirilen ekler ünsüz uyumuna uygun olmalı ve kesme işareti ile ayrılmalıdır. Bu durumlarda son rakamı harfe dönüştürerek doğru yazımı bulmak gerekir.Örnek 1:
    • Takımı ligde en son 1925’te şampiyon olmuş.

    Burada “1925” yılını oluşturan son rakam “5” olup, harflerle yazıldığında “beş” şeklinde olur. “Ş” sert bir ünsüz olduğundan, ek “te” olarak gelmelidir.

  4. Saat gösterilirken, saatin dakika bölümünün ikisi de sıfırlı ise, gelen ek saate uygun yazılmalıdır.Örnek:
    • 17.00’da bütün memurların mesaisi biter.

    Uyarı: Bir zorunluluk olmadıkça, cümle rakamla başlamaz.

 

 

Ek Fiilin Yazımı

Ek fiil, çekimli biçimlerinde “idi, imiş, ise” gibi kullanıldığında, ek olarak yazıldığında bitişik, sözcük olarak yazıldığında ise ayrı yazılır. Bu kurallar hem bitişik hem de ayrı yazım için geçerlidir.

Örnekler:

  • Ahmet bir zamanlar buralarda çobandı. (buradaki “çoban idi” şeklindedir)
  • Bize uğramıyor değildi. (buradaki “değil idi” şeklindedir)

Ek Fiilin Yazımıyla İlgili Uyarılar

  1. Ünsüz harfle biten sözcüklere bitişik yazıldığında, “i” sesi düşer. Birleşik yazımlarda kalınlık-incelik (büyük ünlü uyumu) uyumuna uyulur.Örnekler:
    • Bitkin idi > bitkindi
    • Gelir ise > gelirse
  2. Ünlü harfle biten kelimelere bitişik yazıldığında, araya “y” kaynaştırma ünsüzü girer. Bu durumda baştaki “i” ünlüsü düşer ve sözcük kalınlık-incelik (büyük ünlü uyumu) uyumuna uyar.Örnekler:
    • Zeki idi > zekiydi
    • Ne ise > neyse
  3. Ek fiilin zarf-fiil eki almış şekli olan “iken” hem ayrı hem de bitişik yazılabilir. Bitişik yazıldığında “iken”‘in başındaki “i” sesi düşer.Örnekler:
    • İçer iken > içerken
    • Okur iken > okurken
  4. İken ünlü ile biten sözcüklere bitişik yazıldığında, “iken”‘in başındaki “i” ünlüsü düşer ve araya “y” kaynaştırma ünsüzü girer.Örnekler:
    • Evde iken > evdeyken
    • İlgili iken > ilgiliyken

“Şey” Kelimesinin Yazımı

“Şey” belgisiz zamiri her zaman her kelimeden ayrı yazılır.

Örnekler:

  • Her şeyi sana feda etmeye hazırım, canım kardeşim!
  • Birçok şey almıştı öğrencilerine.
  • Hiçbir şey eskisi gibi olmayacak.
  • Bana bir şey öğretenin aklına şaşarım!
  • Çok şey söylendi şiir vadisinde.
  • Yönetici bize herkesin önünde az şey söylemedi.
  • Cana gelecek olan şey hiç gelmesin.
  • Birtakım şeyler ancak zamanla mecrasını bulur.
  • Size iki şey bırakıyorum. Bunlara tutunursanız asla delalete düşmezsiniz.

Pekiştirmeli Sözlerin Yazımı

Pekiştirme işlevi gören sıfat ve zarflar bitişik yazılır. “m, p, r, s” harflerine özellikle dikkat edilmelidir.

Örnekler:

  • Dümdüz yolda kaza yapınca şaşırmıştık. (sıfat olarak kullanılmıştır)
  • Denizin en çok masmavi rengi onu etkilemişti. (sıfat olarak kullanılmıştır)
  • Onun kapkara yüzüne bir anlam veremedik. (sıfat olarak kullanılmıştır)
  • O hastalıktan sonra nedense sapsarı kesilmişti. (zarf olarak kullanılmıştır)
  • Tertemiz duygularla herkesi selamlıyordu. (sıfat olarak kullanılmıştır)
  • Her yerde olduğu gibi ölüme de yapayalnız gitti. (zarf olarak kullanılmıştır)
  • Bir şey tümden yapılmadığı zaman tümden terk edilmez. (zarf olarak kullanılmıştır)
  • Yaralar bütün bedenini çepeçevre sarmıştı. (zarf olarak kullanılmıştır)
  • Sipsivri dili ile herkesi kendine düşman ettirmişti. (sıfat olarak kullanılmıştır)

 

 

İkilemelerin Yazılışı

  1. İkilemelerin yazımı genellikle ayrı yapılır. Yani, ikilemelerde bulunan sözcükler birbirinden ayrı şekilde yazılır.Örnekler:
    • ağır ağır
    • gide gide
    • güzel güzel
    • tıkır tıkır
    • bata çıka
    • çoluk çocuk
    • eciş bücüş
    • ev bark
    • soy sop
    • süklüm püklüm
    • yarım yamalak
  2. “m” sesi ile yapılmış olan ikilemeler de ayrı yazılır. Bu tür ikilemelerde “m” sesi, sözcüklerin ortasında bulunur ve yazımda herhangi bir değişiklik yapılmadan ayrı şekilde yazılır.Örnekler:
    • çocuk mocuk
    • dolap molap
    • kitap mitap
    • ders mers
  3. İsim durum (hâl) ekleri ile iyelik eki kullanılarak yapılan ikilemeler de ayrı yazılır. Bu tür ikilemelerde, her iki sözcük de kendi başına yazılır ve aralarına herhangi bir ek getirilmez.Örnekler:
    • diz dize
    • el ele
    • iç içe
    • baştan başa
    • günden güne
    • başa baş
    • dişe diş
    • boşu boşuna
    • günü gününe
    • ucu ucuna

    Uyarı: İkilemeleri oluşturan sözcükler arasına hiçbir noktalama işareti koyulmaz.

    Yanlış: Adım, adım hedefine doğru ilerliyordu.
    Doğru: Adım adım hedefine doğru ilerliyordu.


Alıntı Kelimelerin Yazılışı

  1. Çift ünsüz harfle başlayan Batı kökenli alıntılarda, ünsüzler arasına ünlü konulmadan yazılır. Bu kural, Türkçeye geçmiş Batı kökenli kelimelerin yazımında geçerlidir.Örnekler:
    • gramer
    • gramofon
    • grup
    • Hristiyan
    • kral
    • kredi
    • kritik
    • plan
    • profesör
    • program
    • psikoloji
    • spor
    • staj
    • tren
  2. Batı kökenli alıntıların içindeki ve sonundaki “g” ünsüzleri olduğu gibi korunur. Bu kurala göre, alıntı kelimelerdeki “g” ünsüzleri yazımda herhangi bir değişikliğe uğramaz.Örnekler:
    • biyografi
    • dogma
    • magma
    • monografi
    • arkeolog
    • diyalog
    • psikolog

    Uyarı: “fotoğraf” ve “topoğraf” kelimelerinde ise “g” harfleri “ğ” olarak yazılır.

  3. Türk devlet ve topluluklarındaki özel adlar Türkçede yerleşen söyleniş biçimlerine göre yazılır. Bu, Türkçeye geçmiş özel adların yerleşmiş kullanımına uygun olarak yazılmasını ifade eder.Örnekler:
    • Azerbaycan
    • Türkmenistan
    • Özbekistan
    • Semerkand
    • Taşkent
    • Bakü
    • Abdullah Tukay
    • Bahtiyar Cengiz Aytmatov
    • İslam Kerimov
    • Vahapzade
    • Cafer Cebbarlı
    • Cemal Kemal  

 

 

Büyük Harflerin Kullanıldığı Yerler

A. Cümle Başlangıçlarında Büyük Harf Kullanımı

  1. Cümleler, her zaman büyük harfle başlar.Örnekler:
    • Tomurcuk derdinde olmayan ağaç, odundur.
    • En güçlü iki savaşçı, sabır ve zamandır.
    • Her insan, yapmadığı tüm iyiliklerden suçludur.

    Uyarı: Cümle içinde tırnak işareti veya yay ayraç içine alınan cümleler de büyük harfle başlar ve sonlarına uygun noktalama işareti (nokta, soru işareti, ünlem işareti vb.) konur.

    Örnekler:

    • Kısakürek: “Devler gibi eserler bırakmak için, karıncalar gibi çalışmak lazım.” der.
    • Anadolu kentlerini, köylerini (Köy sözünü de çekinerek yazıyorum.) gezsek bile görmek için değil, kendimizi göstermek için geziyoruz. (Nurullah Ataç)

    Uyarı: İki çizgi, iki virgül arasındaki açıklama cümleleri büyük harfle başlamaz.

    Örnek:

    • Annesini –en sevdiği varlığını– kaybetti.

    Uyarı: İki noktadan sonra gelen cümleler büyük harfle başlar.

    Örnek:

    • Arkadaşına her zaman şunu tembihlerdi: Söyleyecek sözü olmayan yüksek sesle konuşur.

    Uyarı: İki noktadan sonra sıralanan cümleler ve özel ad niteliğinde olmayan örnekler büyük harfle başlamaz.

    Örnek:

    • Bu eskiliği siz de çok evde görmüşsünüzdür: duvarlarda çiviler, çivi yerleri, lekeler… (Memduh Şevket Esendal)

    Uyarı: Örnek niteliğindeki kelimelerle başlayan cümlede de ilk harf büyük harfle yazılır.

    Örnekler:

    • Banka, bütçe, devlet, fındık, kanepe, menekşe, şemsiye” gibi yüzlerce kelime, kökenleri yabancı olmakla birlikte artık dilimizin malı olmuştur.
    • Et-, ol-” fiilleri, dilimizde en sık kullanılan yardımcı fiillerdir.

    Uyarı: Rakamla başlayan cümlelerde rakamdan sonra gelen kelime büyük harfle başlamaz.

    Örnek:

    • 2003 yılında birlikte tatile gitmiştik.

B. Dizelerde Büyük Harf Kullanımı

  1. Dizeler büyük harfle başlar.Örnek:
    • Ülkendeki kuşlardan ne haber vardır?
    • Mezarlardan bile yükselen bir bahar vardır.
    • Aşk cellâdından ne çıkar madem ki yar vardır.
    • Yoktan da vardan da ötede bir Var vardır.
    • Hep suç bende değil beni yakıp yıkan bir nazar vardır.
    • O şarkıya özenip söylenecek mısralar vardır.
    • Sakın kader deme kaderin üstünde bir kader vardır.
    • Ne yapsalar boş göklerden gelen bir karar vardır.
    • Gün batsa ne olur geceyi onaran bir mimar vardır.
    • Yanmışsam külümden yapılan bir hisar vardır.
    • Yenilgi yenilgi büyüyen bir zafer vardır.
    • Sırların sırrına ermek için sende anahtar vardır.
    • Göğsünde sürgününü geri çağıran bir damar vardır.
    • Senden umut kesmem kalbinde merhamet adlı bir çınar vardır.
    • Sevgili!
    • En sevgili!
    • Ey sevgili!
      (Sezai Karakoç)

C. Özel Adların Büyük Harfle Başlama Kuralları

  1. Kişi adları ve soyadları büyük harfle başlar.Örnekler:
    • Mehmet Akif Ersoy
    • Ahmet Hamdi Tanpınar
    • Dadaloğlu

    Uyarı: Takma adlar da büyük harfle başlar.

    Örnekler:

    • Server Bedi (Peyami Safa)
    • Kirpi (Refik Halit Karay)
    • Deli Ozan (Faruk Nafiz Çamlıbel)
  2. Kişi adlarından önce ve sonra gelen unvanlar, saygı sözleri, rütbe adları ve lakaplar büyük harfle başlar.Örnekler:
    • Avukat Hasan Bey
    • Betül Hanım
    • Mareşal Fevzi Çakmak
    • Mimar Sinan
    • Dede Korkut
    • Fatih Sultan Mehmet
    • Çolak Salih
    • Genç Osman
    • Deli Petro

    Uyarı: Akrabalık adı olup lakap veya unvan olarak kullanılan kelimeler büyük harfle başlar.

    Örnekler:

    • Baba Gündüz
    • Dayı Kemal
    • Hala Sultan
    • Dede Korkut
    • Nene Hatun

    Uyarı: Akrabalık bildiren kelimeler özel adla kullanılsa bile küçük harfle başlar.

    Örnek:

    • Mehmet amcamı her zaman hatırlayacağım.
  3. Cümle içinde özel adın yerine kullanılan makam veya unvan sözleri büyük harfle başlar.Örnek:
    • Şehrimize il dışından gelen heyetleri Vali; il içinden ilçeye gelen kişileri de Kaymakam kabul eder.
  4. Saygı bildiren sözlerden sonra gelen ve makam, mevki, unvan bildiren kelimeler büyük harfle başlar.Örnek:
    • Sayın Cumhurbaşkanı,

    Uyarı: Mektuplarda ve resmî yazışmalarda hitaplar büyük harfle başlar.

    Örnek:

    • Canım Anneciğim
  5. Hayvanlara verilen özel adlar büyük harfle başlar.Örnek:
    • Her zamanki gibi Boncuk yine sevimliydi.
  6. Millet, boy ve oymak adları büyük harfle başlar.Örnekler:
    • Bunu bir Türk yapamaz demişti.
    • Orta Asya Kazak ve Kırgız biri için farklı bir anlam taşır.
    • Dadaloğlu, Avşar boyuna mensup bir saz şairidir.
    • Geleneklerimizi Hacımusalı ve Karakeçili olanlardan da öğrenebiliriz.
    • Kızık, Kayı, Kınık boylarını tek tek saydı.
  7. Dil ve lehçe adları büyük harfle başlar.Örnekler:
    • Bu sitede Türkçenin inceliklerine vakıf olacaksınız.
    • Kazakça, Tatarca ve Özbekçe bilmek zorundadır.
  8. Devlet adları büyük harfle başlar.Örnek:
    • Kimse Suriye ve Irak‘ta küçük hesaplar peşine düşmemelidir.
  9. Din ve mezhep adları ile bunların mensuplarını bildiren sözler büyük harfle başlar.Örnekler:
    • Bu coğrafyada Müslümanlık hep hâkim olmuştur.
    • Bir zamanlar Hristiyanlık ve Musevilik de okullarda öğretiliyordu.
    • Edebiyatımızda bir dönüm noktası da İslamiyet‘in kabulü olmuştur.
    • Bizler, Şafiilik mezhebinin hikmetlerini kavrayamadık.

    Uyarı: Din ve mezhep adlarının mensuplarını bildiren sözler büyük harfle başlar.

    Örnekler:

    • Her Müslüman örnek bir kişiliğe sahip olmak zorundadır.
    • Bugün Musevi toplumu da bunları hoş görmüyor.
    • Bir Budist size rast gelirse ondan bir fıkra anlatmasını isteyin.
  10. Din ve mitoloji ile ilgili özel adlar büyük harfle başlar.Örnekler:
    • Her duasında Tanrı bizi korusun, derdi.
    • Bu zor zamanlarında Allah yardımcıları olsun.
    • Bunu İlah biliyor yeter.
    • Yunanlıların Zeus aşkı hiç bitmeyecek gibi.
    • Onlar için Kibele çok çok önemliydi.

    Uyarı: “Tanrı,” “Allah,” ve “İlah” sözcükleri özel ad olarak kullanılmadıkları zaman küçük harfle başlar.

    Örnekler:

    • Eski Yunan tanrıları.
    • Müzik dünyasının ilahı diye isimlendiriyorlar.
    • “Amerika’da kaçakçılığın allahları vardır.” (Tarık Buğra)

    Uyarı: Bazı dini kavramların küçük harfle yazılması gelenekleşmiştir.

    Örnekler:

    • cennet, cehennem, peygamber, sırat köprüsü vb.
  11. Gezegen ve yıldız adları büyük harfle başlar. Ay, güneş ve dünya sözcükleri yalnız astronomi terimi olarak kullanıldığında büyük harfle başlar.Örnekler:
    • Mustafa, Halley‘i farklı bir gök cismi olarak biliyordum, diyordu. (yıldız)
    • Onlar Küçükayı‘yı görmek için uzay bilimini araştıracaklar. (yıldız)
    • O derste Dünya‘nın hareketlerini bir türlü anlayamıyordu.
    • Onlara göre Güneş‘in Dünya‘ya uzaklığı tartışma konusu olmuştur.
    • Bazen Ay‘ın farklı biçimlere girmesi kişilerde heyecan uyandırır.
    • Türkiye, ilk kez böyle bir Güneş tutulmasına tanık oldu.
    • Uzay bilimciler için Neptün ve Plüton birer soru işareti değildir.

    Uyarı: “Ay,” “güneş,” ve “dünya” sözcükleri astronomi terim anlamında değilse küçük harfle başlar. Ay “ay ışığı” ve güneş de “güneş ışını” anlamında kullanıldığı zaman küçük yazılır.

    Örnekler:

    • Ahmet, güneş girmeyen eve doktor girer, derdi. (güneş ışını)
    • Bütün dünya onu kararından vazgeçiremedi.
    • Artık akşamları odamızda ay olmayacak. (ay ışığı)
    • Bu dünyada onun kabul edeceği bir şey değildir.

 

12. Yön Adlarının Kullanımı

Yön adları özel ismin önünde yer aldığında büyük harfle, isimden sonra kullanıldığında ise küçük harfle yazılır.

Örnekler:

  • Mustafa için Kuzey Anadolu farklı bir önem taşır. (Özel isimden önce kullanımı, büyük harf)
  • Mustafa için Anadolu’nun kuzeyi farklı bir önem taşır. (Özel isimden sonra kullanımı, küçük harf)

Uyarı: Yön adları; belirli devletleri, ulusları, kültürleri, düşünce sistemlerini, yaşam tarzlarını ve politikaları ifade ederken doğu ve batı gibi yön belirten kelimelerin ilk harfleri büyük yazılır.

Örnekler:

  • Bizi Batı bir türlü içine almak istemiyor.
  • Bizler Doğu mistisizmini bir türlü anlayamadık.

13. Coğrafi Adların Kullanımı

Kıta, deniz, okyanus, bölge, şehir, ilçe, semt, mahalle, meydan, bulvar, cadde, sokak, park, dağ, göl, tepe, yayla, ırmak, ova, boğaz, kanal, geçit adları büyük harfle başlar.

Örnekler:

  • Küresel ısınma toplantısı Afrika‘da yapılacak.
  • İran, Hazar Denizi‘nde büyük bir medeniyet kurmuş.
  • O havada Manş Denizi mükemmel görünüyordu.
  • Büyük Okyanus ile Atlas Okyanusu arasında önemli bir mesafe vardır.
  • Asya ve Avrupa‘nın kesişme noktası Türkiye‘dir.
  • Bu kışı Doğu Anadolu şiddetli geçirdi.
  • Emekli olunca Sakarya‘ya yerleşeceğim.
  • Ahmet Ali Paşa Mahallesi‘nde ikamet etmekteydi.
  • Herkes Zafer Meydanı önünde bekliyordu.
  • İlk arabalar Turgut Özal Bulvarı‘ndan geçmek zorunda kaldı.
  • Çalışanlar, Cemal Nadir Sokağı ile temizliğe başladılar.
  • Gelenler en çok Antalya Milli Parkı‘nı beğenmişler.
  • Türkiye’nin en uzun caddesi İskele Caddesi‘dir.
  • Ankara Güniz Sokak ismini bir daha hatırladı.
  • Şaire adeta ilham olmuştu Ağrı Dağı.
  • Gezide herkes Everest Tepesi‘ni merak ediyordu.
  • Bu yıl da Marmara Denizi‘nde yüzeceğiz.
  • Bir hatırası kalmaz mı Van Gölü‘nde feribotla Tatvan‘a gitmenin.
  • Unutma, Murat Nehri‘nde balık tuttuğumuz günleri.
  • Lalelerle süslendiğinde bir başka olur haziranda Muş Ovası.
  • Toplantıda Türkiye, Asya ülkelerine ev sahipliği yapacak.
  • Ünlü padişahın Süveyş Kanalı ile ilgili projesini bazı kişiler maalesef anlayamadı.
  • Seyyahlar için Panama Geçidi ayrı bir heyecana sebep olur.
  • En duygusal anlarını kamyonu Zigana Geçidi‘ni geçince yaşardı.
  • Konya Ovası‘nın bittiği yerde Çukurova başlar.
  • Yeşilırmak ve Kızılırmak bir gün Fırat Nehri ile beslenecek.
  • İstanbul‘un Asya Yakası, Avrupa Yakası‘ndan daha sakindir.
  • İstanbul Boğazı hep emsalsiz olarak kalacak.
  • Mülteciler için Ege Denizi önemli geçiş yeridir.
  • İlkbaharın Erciyes Dağı bir başka şenlenir.

Uyarı: Özel ada dâhil olmayıp tamlama yapan şehir, il, ilçe, belde, köy vb. adlar küçük harfle başlar.

Örnekler:

  • İstanbul ili, İpekyolu ilçesi, Arısu beldesi, Muratkolu köyü vb.

Uyarı: Yer bildiren özel isimlerde kısaltmalı söyleyiş kullanıldığında yer adının ilk harfi büyük yazılır.

Örnekler:

  • Hisar’dan, Boğaz’dan, Köşk’e vb.

14. Yapı Adlarının Kullanımı

Saray, köşk, han, kale, köprü, kule, anıt, müze gibi yapı adlarının bütün kelimeleri büyük harfle başlar.

Örnekler:

  • Dolmabahçe Sarayı
  • Çankaya Köşkü
  • Horozlu Han
  • Ankara Kalesi
  • Mostar Köprüsü
  • Mevlana Müzesi
  • Sümela Manastırı
  • Boğaziçi Kulesi
  • Zafer Abidesi
  • Bilge Kağan Anıtı

15. Kurum ve Kuruluş Adlarının Kullanımı

Kurum, kuruluş, kurul adlarının her kelimesi büyük harfle başlar.

Örnekler:

  • Avrupa Parlamentosu göç meselesini görüşmek üzere toplandı.
  • Türkiye Büyük Millet Meclisi çalışmasını tamamlayarak tatile girdi.
  • Türk Dil Kurumu bu konularda en güvenilir kaynaktır.
  • Yeşilay Derneği çalışanları dövizleriyle yine sahadalar.

Uyarı: Kurum, kuruluş, kurul, merkez, bakanlık, üniversite, fakülte, bölüm, kanun, tüzük, yönetmelik ve makam sözleri asılları kastedildiğinde büyük harfle başlar.

Örnekler:

  • Türkiye Büyük Millet Meclisi her yıl 1 Ekim’de toplanır. Bu yıl ise Meclis, yeni döneme erken başlayacak.
  • Türk Dil Kurumu çalışmalarını titizlikle sürdürüyor. Atasözleri ve Deyimler Sözlüğü, Kurumun 21 Mayıs 2009 tarihinde Kars‘ta düzenlediği toplantıda kullanıma açıldı.
  • 2876 sayılı Kanun bu yıl yeniden gözden geçirilecek.
  • Yazarlara ödenecek telif ücreti, Telif Hakkı Yayın ve Satış Yönetmeliği’ne göre düzenlenir. Yapılan işlem Yönetmelik‘in 4’üncü maddesine aykırı düşmektedir.

16. Hukuk ve Yönetmelik Adlarının Kullanımı

Kanun, tüzük, yönetmelik, yönerge, genelge adlarının her kelimesi büyük harfle başlar.

Örnekler:

  • Medeni Kanun
  • Türk Bayrağı Tüzüğü
  • Ortaöğretim Kurumları Yönetmeliği

17. Yayın ve Sanat Eserlerinin Adlarının Kullanımı

Kitap, dergi, gazete ve sanat eserlerinin (tablo, heykel, beste vb.) her kelimesi büyük harfle başlar.

Örnekler:

  • Atatürk’ün Nutuk eserini herkes okumalıdır.
  • Suç ve Ceza en çok okunan klasiklerden biridir.
  • O haberini Resmi Gazete sayesinde öğrenmişti.
  • Türk Edebiyatı dergisinde birçok yazı çıkacak.
  • Bence o dergi Türk Dili dergisi kadar kuşatıcı değildir.
  • Kütüphanesinde Sabah, Türkiye, Milliyet, Hürriyet gazetelerini sürekli bulundurur.
  • Türk Kültürü dergisi 1962 yılından bu yana faaliyetini sürdürmektedir.
  • Kaplumbağa Terbiyecisi, Osman Hamdi Bey‘in iki farklı versiyonunu çizdiği tablosudur.
  • Yorgun Herkül Türkiye’den kaçırılan heykeller arasına girer.
  • Festivalde bugün, Yekta Kara rejisiyle Mozart‘ın ünlü eseri Saraydan Kız Kaçırma var.
  • Onuncu Yıl Marşı, Çamlıbel ve Çağlar tarafından yazılan ve 1933’te bestelenen marştır.

Uyarı: Özel ada dâhil olmayan gazete, dergi, tablo vb. sözler küçük harfle başlamaz.

Örnekler:

  • Sabah gazetesi
  • Türk Dili dergisi
  • Halı Dokuyan Kızlar tablosu
  • Yorgun Herkül heykeli vb.

Uyarı: Kitap, makale, tiyatro eseri, kurum adı gibi özel adlarda yer alan kelimelerin ilk harfleri büyük yazıldığında “ve, ile, ya, veya, yahut, ki, da, de” sözleriyle “mı, mi, mu, mü” soru eki küçük harfle yazılır.

Örnekler:

  • Suç ve Ceza
  • Kızıl ile Kara
  • Diyorlar ki
  • Dünyaya İkinci Geliş yahut Sır İçinde Esrar
  • Ya Devlet Başa ya Kuzgun Leşe
  • Ben de Yazdım
  • Başarmak ve Kazanmak
  • Türk Dili ve Edebiyatı

Uyarı: Özel adın tamamı büyük yazıldığında “ve, ile, ya, veya, yahut, ki, da, de” sözleriyle “mı, mi, mu, mü” soru eki de büyük harfle yazılır.

Örnekler:

  • KEREM İLE ASLI 

 

 

18. Ulusal, Resmî ve Dinî Bayramların Kullanımı

Ulusal, resmî ve dinî bayramlar ile anma ve kutlama günlerinin adları her zaman büyük harfle başlar.

Örnekler:

  • Cumhuriyet Bayramı
  • Ramazan Bayramı
  • Kurban Bayramı
  • Berat Kandili
  • Anneler Günü
  • Öğretmenler Günü
  • Çanakkale Şehitlerini Anma Günü

19. Tarihî Olay, Çağ ve Dönem Adları

Tarihî olaylar, çağlar ve dönem adları büyük harfle başlar.

Örnekler:

  • Kurtuluş Savaşı
  • Çanakkale Savaşı
  • Millî Mücadele
  • Yontma Taş Devri
  • İlk Çağ
  • Lale Devri
  • Cahiliye Dönemi
  • Cumhuriyet Dönemi
  • Millî Edebiyat Dönemi
  • Tanzimat Dönemi‘nde

20. Toplantı Adlarının Kullanımı

Kurultay, bilgi şöleni, çalıştay, açık oturum gibi toplantıların adlarındaki her kelimenin ilk harfi büyük harfle yazılır.

Örnekler:

  • Uluslararası Türk Dili Kurultayı
  • Manas Bilgi Şöleni
  • Karamanlı Türkçesi Araştırmaları Çalıştayı

21. Özel Adlardan Türetilen Kelimeler

Özel adlardan türetilen tüm kelimeler büyük harfle başlar.

Örnekler:

  • Türkçe
  • Türkçü
  • Türkçülük
  • Türklük
  • Müslümanlık
  • İslamcı
  • Hristiyanlık
  • Yahudilik
  • Avrupalı
  • Ankaralı
  • Reşat Nuriler
  • İsviçreli
  • Atatürkçülük

Uyarı: Para birimleri büyük harfle başlamaz.

Örnekler:

  • avro
  • mark
  • ruble
  • sterlin
  • dinar
  • riyal
  • dolar
  • lira

Uyarı: Özel adlar yerine kullanılan “o” zamiri cümle içinde büyük harfle yazılmaz.

Örnek:

  • Kurtuluş Savaşı‘nda onun etkisini hiç kimse inkâr edemez.

22. Birleşik Kelimelerde Büyük Harf Kullanımı

Yer, millet ve kişi adlarıyla kurulan birleşik kelimelerde sadece özel adlar büyük harfle başlar.

Örnekler:

  • Antep fıstığı
  • Adana kebabı
  • Brüksel lahanası
  • Frenk gömleği
  • Hindistan cevizi
  • İngiliz anahtarı
  • İngiliz kumaşı
  • Japon gülü
  • Antep tatlısı
  • Maraş dondurması
  • Van kedisi

23. Tarih ve Gün Adları

Belirli bir tarih bildiren ay ve gün adları büyük harfle başlar. Bir tarihle birlikte kullanılan gün ve ay adları büyük harfle yazılırken, sadece ay ve gün adı belli olduğunda küçük harfle yazılır. Yıl belli değilse sadece ay ve gün adı büyük harfle yazılır.

Örnekler:

  • TBMM, 23 Nisan 1920‘de açıldı.
  • 18 Aralık‘ta evlenecek.
  • 3 Ekim Salı günü bize gelecek.
  • Mustafa çarşamba Ankara‘ya gidecek.
  • Bütün hastalıklar nisan oldu mu nükseder.

Uyarı: Gün sözcüğü gün, ay ve yıl adlarıyla kullanıldığında hiçbir zaman büyük harfle yazılmaz.

Örnek:

  • 28 Eylül Pazartesi günü okullar açılacak.

24. Tabela ve Levhaların Kullanımı

Tabela, levha ve benzeri yazılarda geçen kelimelerin tümü büyük harfle başlar.

Örnekler:

  • Giriş
  • Çıkış
  • Müdür
  • Doktor
  • Otobüs Durağı
  • 5. Kat
  • 6. Sınıf
  • 2. Blok

25. Kitap ve Makale Başlıkları

Kitap, bildiri, makale vb. ana başlıklardaki kelimelerin tamamı büyük harfle yazılırken, alt başlıklardaki kelimelerin sadece ilk harfleri büyük yazılır.

Örnekler:

  • MOTİVASYON VE BAŞARI
  • Günümüzde İnternet Kullanımının Yeri ve Önemi

26. Resim, Çizelge ve Tablo Açıklamaları

Kitap, dergi vb. yayınlarda bulunan resim, çizelge, tablo vb. açıklayıcı yazılar büyük harfle başlar. Açıklayıcı yazı, cümle niteliğinde değilse sonuna nokta konmaz.

Not: Nokta, iki nokta, üç nokta, soru ve ünlem işaretleriyle biten cümlelerden sonra gelen cümlelerin ilk sözcüğü büyük harfle başlar.

Örnek:

  • Resim 1: Kurtuluş Savaşı‘nın önemli anları
  • Tablo 2: Uluslararası Türk Dili Kurultayı sonuçları

 

YAZIMDA EN ÇOK KARIŞTIRILAN SÖZCÜKLER

Yanlış yazımlar sıklıkla karşılaşılan bir sorundur. İşte yanlış ve doğru yazımlarıyla en çok karıştırılan bazı sözcükler:

  1. ahçı yerine aşçı
    • Yanlış: ahçı
    • Doğru: aşçı
  2. abaküz yerine abaküs
    • Yanlış: abaküz
    • Doğru: abaküs
  3. antreman yerine antrenman
    • Yanlış: antreman
    • Doğru: antrenman
  4. alış veriş yerine alışveriş
    • Yanlış: alış veriş
    • Doğru: alışveriş
  5. ard arda yerine art arda
    • Yanlış: ard arda
    • Doğru: art arda
  6. abönman yerine abonman
    • Yanlış: abönman
    • Doğru: abonman
  7. adaktör yerine adaptör
    • Yanlış: adaktör
    • Doğru: adaptör
  8. amator yerine amatör
    • Yanlış: amator
    • Doğru: amatör
  9. acitasyon yerine ajitasyon
    • Yanlış: acitasyon
    • Doğru: ajitasyon
  10. alüvyön yerine alüvyon
    • Yanlış: alüvyön
    • Doğru: alüvyon
  11. anbar yerine ambar
    • Yanlış: anbar
    • Doğru: ambar
  12. bazan yerine bazen
    • Yanlış: bazan
    • Doğru: bazen
  13. beyenmek yerine beğenmek
    • Yanlış: beyenmek
    • Doğru: beğenmek
  14. bırokoli yerine brokoli
    • Yanlış: bırokoli
    • Doğru: brokoli
  15. broşör yerine broşür
    • Yanlış: broşör
    • Doğru: broşür
  16. broj yerine broş
    • Yanlış: broj
    • Doğru: broş
  17. bıriyantin yerine briyantin
    • Yanlış: bıriyantin
    • Doğru: briyantin
  18. bir kaç yerine birkaç
    • Yanlış: bir kaç
    • Doğru: birkaç
  19. bir çok yerine birçok
    • Yanlış: bir çok
    • Doğru: birçok
  20. birşey yerine bir şey
    • Yanlış: birşey
    • Doğru: bir şey
  21. bisküvit yerine bisküvi
    • Yanlış: bisküvit
    • Doğru: bisküvi
  22. biriç yerine briç
    • Yanlış: biriç
    • Doğru: briç
  23. branj yerine branş
    • Yanlış: branj
    • Doğru: branş
  24. canbaz yerine cambaz
    • Yanlış: canbaz
    • Doğru: cambaz
  25. cant yerine jant
    • Yanlış: cant
    • Doğru: jant
  26. cünbüş yerine cümbüş
    • Yanlış: cünbüş
    • Doğru: cümbüş
  27. çenber yerine çember
    • Yanlış: çenber
    • Doğru: çember
  28. çukulata yerine çikolata
    • Yanlış: çukulata
    • Doğru: çikolata
  29. direk yerine direkt
    • Yanlış: direk
    • Doğru: direkt
  30. egzerzis yerine egzersiz
    • Yanlış: egzerzis
    • Doğru: egzersiz
  31. entellektüel yerine entelektüel
    • Yanlış: entellektüel
    • Doğru: entelektüel
  32. erezyon yerine erozyon
    • Yanlış: erezyon
    • Doğru: erozyon
  33. elektirik yerine elektrik
    • Yanlış: elektirik
    • Doğru: elektrik
  34. gramafon yerine gramofon
    • Yanlış: gramafon
    • Doğru: gramofon
  35. grayder yerine greyder
    • Yanlış: grayder
    • Doğru: greyder
  36. heralde yerine herhalde
    • Yanlış: heralde
    • Doğru: herhalde
  37. hukuğa yerine hukuka
    • Yanlış: hukuğa
    • Doğru: hukuka
  38. herkez yerine herkes
    • Yanlış: herkez
    • Doğru: herkes
  39. herşey yerine her şey
    • Yanlış: herşey
    • Doğru: her şey
  40. herhangi yerine herhangi
    • Yanlış: her hangi
    • Doğru: herhangi
  41. Hıristiyan yerine Hristiyan
    • Yanlış: Hıristiyan
    • Doğru: Hristiyan
  42. hoparlor yerine hoparlör
    • Yanlış: hoparlor
    • Doğru: hoparlör
  43. istakoz yerine ıstakoz
    • Yanlış: istakoz
    • Doğru: ıstakoz
  44. iskanto yerine iskonto
    • Yanlış: iskanto
    • Doğru: iskonto
  45. iskanbil yerine iskambil
    • Yanlış: iskanbil
    • Doğru: iskambil
  46. iskapin yerine iskarpin
    • Yanlış: iskapin
    • Doğru: iskarpin
  47. karekter yerine karakter
    • Yanlış: karekter
    • Doğru: karakter
  48. kayyum yerine kayyım
    • Yanlış: kayyum
    • Doğru: kayyım
  49. kılasik yerine klasik
    • Yanlış: kılasik
    • Doğru: klasik
  50. kanbur yerine kambur
    • Yanlış: kanbur
    • Doğru: kambur
  51. küpür yerine kupür
    • Yanlış: küpür
    • Doğru: kupür
  52. künbet yerine kümbet
    • Yanlış: künbet
    • Doğru: kümbet
  53. kiprik yerine kirpik
    • Yanlış: kiprik
    • Doğru: kirpik
  54. kirbit yerine kibrit
    • Yanlış: kirbit
    • Doğru: kibrit
  55. kontür yerine kontör
    • Yanlış: kontür
    • Doğru: kontör
  56. kıravat yerine kravat
    • Yanlış: kıravat
    • Doğru: kravat
  57. kırater yerine krater
    • Yanlış: kırater
    • Doğru: krater
  58. kıral yerine kral
    • Yanlış: kıral
    • Doğru: kral
  59. kıraliçe yerine kraliçe
    • Yanlış: kıraliçe
    • Doğru: kraliçe
  60. kıredi yerine kredi
    • Yanlış: kıredi
    • Doğru: kredi
  61. kıreş yerine kreş
    • Yanlış: kıreş
    • Doğru: kreş
  62. klavuz yerine kılavuz
    • Yanlış: klavuz
    • Doğru: kılavuz
  63. kolleksiyon yerine koleksiyon
    • Yanlış: kolleksiyon
    • Doğru: koleksiyon
  64. laboratuar yerine laboratuvar
    • Yanlış: laboratuar
    • Doğru: laboratuvar
  65. orta okul yerine ortaokul
    • Yanlış: orta okul
    • Doğru: ortaokul
  66. orjinal yerine orijinal
    • Yanlış: orjinal
    • Doğru: orijinal
  67. otöbüs yerine otobüs
    • Yanlış: otöbüs
    • Doğru: otobüs
  68. süpriz yerine sürpriz
    • Yanlış: süpriz
    • Doğru: sürpriz
  69. tenbel yerine tembel
    • Yanlış: tenbel
    • Doğru: tembel
  70. tonbul yerine tombul
    • Yanlış: tonbul
    • Doğru: tombul
  71. traş yerine tıraş
    • Yanlış: traş
    • Doğru: tıraş
  72. traktor yerine traktör
    • Yanlış: traktor
    • Doğru: traktör
  73. tranvay yerine tramvay
    • Yanlış: tranvay
    • Doğru: tramvay
  74. makina yerine makine
    • Yanlış: makina
    • Doğru: makine
  75. minübüs yerine minibüs
    • Yanlış: minübüs
    • Doğru: minibüs
  76. müracat yerine müracaat
    • Yanlış: müracat
    • Doğru: müracaat
  77. müteahit yerine müteahhit
    • Yanlış: müteahit
    • Doğru: müteahhit
  78. pantalon yerine pantolon
    • Yanlış: pantalon
    • Doğru: pantolon
  79. pardesü yerine pardösü
    • Yanlış: pardesü
    • Doğru: pardösü
  80. penbe yerine pembe
    • Yanlış: penbe
    • Doğru: pembe
  81. pıroje yerine proje
    • Yanlış: pıroje
    • Doğru: proje
  82. pilaj yerine plaj
    • Yanlış: pilaj
    • Doğru: plaj
  83. prodektör yerine prodüktör
    • Yanlış: prodektör
    • Doğru: prodüktör
  84. prejektör yerine projektör
    • Yanlış: prejektör
    • Doğru: projektör
  85. proplem yerine problem
    • Yanlış: proplem
    • Doğru: problem
  86. picama yerine pijama
    • Yanlış: picama
    • Doğru: pijama
  87. priket yerine briket
    • Yanlış: priket
    • Doğru: briket
  88. pısikolog yerine psikolog
    • Yanlış: pısikolog
    • Doğru: psikolog
  89. prefesor yerine profesör
    • Yanlış: prefesor
    • Doğru: profesör
  90. pıratisyen yerine pratisyen
    • Yanlış: pıratisyen
    • Doğru: pratisyen
  91. santraç yerine satranç
    • Yanlış: santraç
    • Doğru: satranç
  92. satlık yerine satılık
    • Yanlış: satlık
    • Doğru: satılık
  93. stajer yerine stajyer
    • Yanlış: stajer
    • Doğru: stajyer
  94. sarmısak yerine sarımsak
    • Yanlış: sarmısak
    • Doğru: sarımsak
  95. saklanbaç yerine saklambaç
    • Yanlış: saklanbaç
    • Doğru: saklambaç
  96. seyehat yerine seyahat
    • Yanlış: seyehat
    • Doğru: seyahat
  97. sömestr yerine sömestri
    • Yanlış: sömestr
    • Doğru: sömestri
  98. sıpor yerine spor
    • Yanlış: sıpor
    • Doğru: spor
  99. sünbül yerine sümbül
    • Yanlış: sünbül
    • Doğru: sümbül
  100. şöför yerine şoförYanlış: şöför – Doğru: şoför
  101. ünüversite yerine üniversiteYanlış: üníversite – Doğru: üniversite
  102. unvan yerine ünvanYanlış: unvan – Doğru: ünvan
  103. yaya geçiti yerine yaya geçidiYanlış: yaya geçiti – Doğru: yaya geçidi
  104. yalnış yerine yanlışYanlış: yalnış – Doğru: yanlış
  105. yanlız yerine yalnızYanlış: yanlız – Doğru: yalnız

Bu liste, yazım hatalarını düzeltmenize yardımcı olabilir ve dildeki doğruluğunuzu artırabilir. Eğer başka konularda yardıma ihtiyacınız varsa, bana bildirin!

Yorum yapın