Yüklemi cümlenin son kısmında yer alan cümlelere kurallı (düz) cümle denir. Kurallı cümlelerde, vurgulamak istenen yükleme en yakın öğe cümlenin yüklemidir. Kurallı ve devrik cümlelerin öğeleri incelendiğinde, Türkçede temel öğe sıralamasının özne + tümleç + yüklem şeklinde olduğu görülür. Yüklem, her zaman cümlenin sonunda bulunur. Kısaca, kurallı cümle yüklemi kesinlikle sonda olan cümledir.
Örnekler
- Ayakta ölmek, diz üstü yaşamaktan daha değerlidir. (kurallı cümle)
- At ölür, meydan kalır; yiğit ölür, şan kalır. (kurallı cümle)
- Ayağını yorganına göre uzatmalısın. (kurallı cümle)
- Bal olan yerde sinek de bulunur. (kurallı cümle)
- Bahar çiçeğiyle güzellik kazanır. (kurallı cümle)
- Başarı, cesaretin meyvesidir. (kurallı cümle)
- Başarısızlıktan korkan kişinin yenilgisi daha serttir. (kurallı cümle)
- Bilgisiz şiir, temelsiz bir duvara benzer. (kurallı cümle)
- Bütün mutsuzluklar birbiriyle benzer; aynı dili konuşurlar. (kurallı cümle)
- Dudaklar gülerken, insanın ağlaması mümkün mü? (kurallı cümle)
- Henüz doğmamış bir çocuğa kaftan biçilemez. (kurallı cümle)
- En büyük ceza evi, cahil insanların kafasının içidir. (kurallı cümle)
- Eğer gelecek hakkında düşünmezseniz, asla bir geleceğiniz olmaz. (kurallı cümle)
- Geldiğin yeri unutursan, gideceğin yolda kaybolursun. (kurallı cümle)
- Görünen köy, kılavuz istemez. (kurallı cümle)
- Kötülük etmeden pişman olmanın en iyi yolu, iyilik yapmaktır. (kurallı cümle)
- Korkacağımız tek şey, korkunun kendisidir. (kurallı cümle)
- Küçük kelimeler asla büyük bir fikre zarar veremez. (kurallı cümle)
- Terzi kendi dikmediği söküğü dikemez. (kurallı cümle)
- Vakitsiz öten horozun başını keserler. (kurallı cümle)
- Vakitsiz açan gül çabuk solar. (kurallı cümle)