Fiil köklerine eklenen isim yapım ekleri, fiil köklerinden yeni isimler türetir. Bu ekler, fiil köklerine eklenerek isimler oluşturur ve fiilden isim yapma işlemini gerçekleştirir.
Başlıca Fiilden İsim Yapım Ekleri:
-ım: Fiil köklerine eklenerek isim oluşturur. Genellikle bir fiilin sonucu, durumu veya ürününü ifade eder.
alım (almak) – alınan şey
akım (akmak) – sürekli hareket
giyim (giymek) – giysi
bakım (bakmak) – ilgilenme
bilim (bilmek) – bilgi alanı
üretim (üretmek) – üretim süreci
tüketim (tüketmek) – tüketme
yıkım (yıkmak) – yıkılma
-ı, -i, -u, -ü: Fiil köklerine eklenerek isim türetir. Bu ekler genellikle eylemle ilgili bir nesne, durum veya özellik oluşturur.
gezi (gezmek) – gezme etkinliği
yazı (yazmak) – yazılmış metin
doğu (doğmak) – yön
tartı (tartmak) – tartma aracı
koşu (koşmak) – koşma eylemi
koku (kokmak) – kokuşma
sıkı (sıkmak) – sıkılık
artı (artmak) – ekleme
-gı, -gi, -gu, -gü: Fiil köklerine eklenerek genellikle somut bir nesne veya olgu oluşturur.
silgi (silmek) – silme aracı
sergi (sermek) – sergileme yeri
vergi (vermek) – devlet tarafından alınan para
bilgi (bilmek) – öğrenilen şey
algı (algılamak) – algılama
sevgi (sevmek) – sevme duygusu
çalgı (çalmak) – müzik aleti
saygı (saymak) – sayma durumu
-kı, -ki, -ku, -kü: Fiil köklerine eklenerek isim oluşturur. Bu ekler genellikle somut nesneler veya kavramlar oluşturur.
atkı (atmak) – soğuk havada kullanılan giysi
baskı (bastırmak) – baskı uygulama
bitki (büyümek) – bitki türü
biçki (biçmek) – kesme şekli
keski (kesmek) – kesim aracı
tutku (tutmak) – güçlü arzu
uyku (uyumak) – dinlenme durumu
-gın, -gin, -gün, -gün: Fiil köklerine eklenerek isim oluşturur ve genellikle duygusal veya niteliksel durumları ifade eder.
kırgın (kırmak) – kırılmışlık durumu
kızgın (kızmak) – öfke durumu
durgun (durgun) – hareketsiz
yaygın (yaymak) – yayılma durumu
bilgin (bilmek) – bilgi sahibi kişi
dalgın (dalmak) – dikkatsizlik durumu
-kın, -kin, -kun, -kün: Fiil köklerine eklenerek genellikle nitelik veya durum ifade eder.
bitkin (bitmek) – yorgunluk durumu
seçkin (seçmek) – kaliteli kişi
baskın (baskın) – ani saldırı durumu
düşkün (düşmek) – zayıf olma durumu
küskün (küs) – kırgınlık durumu
tutkun (tutmak) – derin ilgi
-k: Fiil köklerine eklenerek genellikle nitelik veya durum ifade eder.
çürük (çürümek) – bozulmuş
soğuk (soğumak) – düşük sıcaklık
-ık, -ik, -uk, -ük: Fiil köklerine eklenerek isim oluşturur ve genellikle bir özelliği veya durumu ifade eder.
açık (açmak) – açıklık durumu
atık (atmak) – kullanılmayan şey
çatık (çatmak) – çatlama durumu
sanık (sanmak) – suçlanan kişi
yarık (yarılmak) – yarılma durumu
kesik (kesmek) – kesilmiş yer
kırık (kırmak) – kırılmış yer
bozuk (bozulmak) – bozulmuş şey
-ak, -ek: Fiil köklerine eklenerek isim türetir. Genellikle somut nesneler veya kavramları ifade eder.
kaçak (kaçmak) – yasadışı geçiş
uçak (uçmak) – hava taşıtı
durak (durmak) – araç bekleme yeri
yatak (yatmak) – uyuma yeri
konak (konmak) – büyük ev
korkak (korkmak) – cesaretsiz kişi
ürkek (ürkmek) – çekingen kişi
-ıcı, -ici, -ucu, -ücü: Fiil köklerine eklenerek isim oluşturur ve genellikle bir fiilin sonucunu veya eylemi ifade eder.
alıcı (almak) – şeyleri alan kişi
bakıcı (bakmak) – ilgilenen kişi
tutucu (tutmak) – bir şeyi tutan kişi
kalıcı (kalmak) – sürekli kalan şey
kurucu (kurmak) – kuruluşu gerçekleştiren kişi
geçici (geçmek) – kısa süreli olan şey
satıcı (satmak) – satış yapan kişi
-r, -ır, -ir, -ur, -ür: Fiil köklerine eklenerek isim oluşturur ve genellikle bir fiilin yapıldığı yer veya nesne ifade eder.
gelir (gelmek) – gelir getiren şey
okur (okumak) – okuma yapan kişi
gider (gitmek) – gidilen yer
düşünür (düşünmek) – düşünme durumu
-t, -ıt, -it, -ut, -üt: Fiil köklerine eklenerek isim oluşturur ve genellikle bir fiilin sonucu veya aleti ifade eder.
taşıt (taşımak) – taşıma aracı
yakıt (yakmak) – enerji kaynağı
ölçüt (ölçmek) – ölçme aracı
geçit (geçmek) – geçiş yeri
umut (umut etmek) – umut edilen şey
-ıntı, -inti, -untu, -üntü: Fiil köklerine eklenerek isim oluşturur ve genellikle bir fiilin sonucunu ifade eder.
esinti (esinmek) – hafif rüzgar
kırıntı (kırmak) – küçük parçalar
alıntı (alıntı yapmak) – aktarma
sarsıntı (sarsmak) – titreşim
üzüntü (üzülmek) – üzüntü durumu
-anak, -enek: Fiil köklerine eklenerek isim oluşturur ve genellikle bir kavramı veya olguyu ifade eder.
görenek (görmek) – gelenek
olanak (olmak) – imkan
tutanak (tutmak) – resmi belge
seçenek (seçmek) – alternatif
gelenek (gelmek) – geleneksel uygulama
-gıç, -giç, -guç, -güç: Fiil köklerine eklenerek isim oluşturur ve genellikle bir alet veya nesne ifade eder.
dalgıç (dalmak) – su altı araştırmacısı
bilgiç (bilmek) – bilgili kişi
başlangıç (başlamak) – başlangıç noktası
-ce, -ca: Fiil köklerine eklenerek isim oluşturur ve genellikle bir kavram veya durum ifade eder.
eğlence (eğlenmek) – eğlence etkinliği
düşünce (düşünmek) – düşünce durumu
sakınca (sakınmak) – sakınma durumu
güvence (güvence vermek) – güvenlik durumu
-tı: Fiil köklerine eklenerek isim oluşturur ve genellikle bir fiilin sonucu veya durumu ifade eder.
kızartı (kızartmak) – kızarmış durum
morartı (morarmak) – morarma durumu
belirti (belirtmek) – işaret
karartı (kararmak) – kararma durumu
bağırtı (bağırtmak) – yüksek ses
-maca, -mece: Fiil köklerine eklenerek isim oluşturur ve genellikle bir oyun veya bulmacayı ifade eder.
bulmaca (bulmak) – çözülmesi gereken soru
bilmece (bilmek) – bilmece sorusu
-kan, -ken: Fiil köklerine eklenerek isim oluşturur ve genellikle bir kişinin özelliğini veya durumunu ifade eder.
unutkan (unutmak) – unutma eğiliminde olan kişi
üretken (üretmek) – verimli kişi
çalışkan (çalışmak) – çalışan kişi
iletken (iletmek) – elektrik veya ısı ileten malzeme
-ın, -in: Fiil köklerine eklenerek isim oluşturur ve genellikle bir nesneyi ifade eder.
akın (akmak) – ani ve yoğun hareket
yığın (yığmak) – büyük miktar
tütün (tütün) – sigara yapımında kullanılan bitki
ekin (ekmek) – tarım ürünü
-ga, -ge: Fiil köklerine eklenerek isim oluşturur ve genellikle bir nesneyi veya kavramı ifade eder.
bilge (bilmek) – bilgili kişi
süpürge (süpürmek) – temizlik aracı
bölge (bölmek) – coğrafi alan
dalga (dalmak) – su hareketi
gösterge (göstermek) – işaret veya sembol
-kaç, -geç: Fiil köklerine eklenerek isim oluşturur ve genellikle bir özelliği ifade eder.
utangaç (utangaç) – çekingen kişi
yüzgeç (yüzmek) – balık yüzgeci
üşengeç (üşümek) – tembel kişi
-inç: Fiil köklerine eklenerek isim oluşturur ve genellikle bir duygu durumunu ifade eder.
sevinç (sevinmek) – mutlu olma durumu
gülünç (gülmek) – komik durum
korkunç (korkmak) – korkutucu durum
-sel, -sal: Fiil köklerine eklenerek isim oluşturur ve genellikle bir özelliği ifade eder.
görsel (görmek) – görsel ile ilgili
işitsel (işitmek) – işitsel ile ilgili
-maç: Fiil köklerine eklenerek isim oluşturur ve genellikle bir olay veya nesneyi ifade eder.
yırtmaç (yırtmak) – yırtılmış yer
-mbaç: Fiil köklerine eklenerek isim oluşturur ve genellikle bir oyun veya bulmacayı ifade eder.
saklambaç (saklanmak) – çocuk oyunu
dolambaç (dolamak) – karmaşık yol
-e: Fiil köklerine eklenerek isim oluşturur ve genellikle bir nesne veya durumu ifade eder.
dize (dizmek) – şiir dizisi
süre (sürmek) – zaman aralığı
-ç: Fiil köklerine eklenerek isim oluşturur ve genellikle bir duygu durumunu ifade eder.
sevinç (sevinmek) – mutlu olma hali
usanç (usanmak) – bıkkınlık
inanç (inanmak) – güven veya güvenme durumu
Fiilimsi (Eylemsi) Ekleri: Fiilden isim türetir ve genellikle eylemi ifade eder.
-me, -ma: Fiilden isim oluşturur.
danışma (danışmak) – bilgi alma
okuma (okumak) – okuma eylemi
yazma (yazmak) – yazma eylemi
sevme (sevmek) – sevme eylemi
başlama (başlamak) – başlama eylemi
-mek, -mak: Fiilden isim türetir ve genellikle eylemi ifade eder.
yemek (yemek) – yemek eylemi
içmek (içmek) – içme eylemi
çalışmak (çalışmak) – çalışma eylemi
gelmek (gelmek) – gelme eylemi
gitmek (gitmek) – gitme eylemi
-ış, -iş, -uş, -üş: Fiilden isim türetir ve genellikle eylemin sonucunu ifade eder.
açılış (açmak) – açılış etkinliği
bitiş (bitmek) – bitiş noktası
dikiş (dikmek) – dikiş eylemi
yürüyüş (yürümek) – yürüyüş etkinliği
atış (atmak) – atış eylemi
gülüş (gülmek) – gülme şekli
oturuş (oturmak) – oturma şekli
-an, -en: Fiilden isim türetir ve genellikle eylemi gerçekleştiren kişiyi veya nesneyi ifade eder.
inleyen (inlemek) – inleyen çocuk
gülen (gülmek) – gülen adam
çalışan (çalışmak) – çalışan işçi
gezen (gezmek) – gezen tilki
-ası, -esi: Fiilden isim türetir ve genellikle bir şeyin yapılmasını ifade eder.
yazılası (yazmak) – yazılması gereken
öpülesi (öpmek) – öpülmesi gereken
bakılası (bakmak) – bakılması gereken
kırılası (kırmak) – kırılması gereken
-mez, -maz: Fiilden isim türetir ve genellikle bir eylemin gerçekleşmemesi durumunu ifade eder.
bitmez (bitmek) – bitmeyen
yaramaz (yaramak) – yaramaz öğrenci
yılmaz (yılmak) – yılmayan
çıkmaz (çıkmak) – çıkmaz sokak
-r, -ar, -er: Fiilden isim türetir ve genellikle bir eylemin sonucu veya durumu ifade eder.
geçer (geçmek) – geçiş durumu
bilir (bilmek) – bilgi sahibi kişi
çalar (çalmak) – çalan saat
-dik, -dık, -duk, -dük: Fiilden isim türetir ve genellikle tanınan şeyler veya durumları ifade eder.
tanıdık (tanımak) – tanıdık kişi
olmadık (olmamak) – alışılmadık işler
-ecek, -acak: Fiilden isim türetir ve genellikle gelecekte yapılacak eylemi ifade eder.
yakacak (yakmak) – yakma materyali
gelecek (gelmek) – gelecekteki zaman
içecek (içmek) – içilecek şey
-mış, -miş: Fiilden isim türetir ve genellikle geçmiş zaman durumu ifade eder.
geçmiş (geçmek) – geçmiş zaman
Bu ekler, fiil köklerinden isim türetme işlevi görür ve fiilin anlamını genişleterek yeni isimler oluşturur.
Web sitemizde size en iyi deneyimi sunabilmemiz için çerezleri kullanıyoruz. Bu siteyi kullanmaya devam ederseniz, bunu kabul ettiğinizi varsayarız.TamamHayırGizlilik politikası
