Eş Sesli Kelimeler

Eş Sesli Kelimeler

Eş Sesli Kelimeler Nedir?

Eş sesli kelimeler, Türkçede ve diğer dillerde görülen, yazılışları aynı ancak anlamları farklı olan kelimelerdir. Bu kelimeler aynı zamanda homonim olarak da bilinir. Eş seslilik, dilin zenginliğini ve karmaşıklığını gösteren önemli bir özelliktir.

Eş Sesli Kelimelerin Özellikleri

1. Aynı Yazılış, Farklı Anlam: Eş sesli kelimeler, telaffuzları ve yazılışları aynı olmasına rağmen, farklı anlamlar taşıyan kelimelerdir.
2. Bağlam Önemlidir: Bu tür kelimelerin hangi anlamda kullanıldığını anlamak için cümlenin bağlamına dikkat etmek gerekir.
3. Dilbilgisi Farklılıkları: Eş sesli kelimeler farklı dilbilgisi kategorilerine ait olabilirler; örneğin biri isimken diğeri fiil olabilir.

Eş Sesli Kelime Örnekleri

1. Kalem:
   • Anlam 1: Yazı yazmaya yarayan araç.
   • Anlam 2: Bir meyvenin çekirdeğinin çevresinde bulunan sert yapı.
   • Kullanım: “Kalemimi masaya bıraktım.” / “Elmanın kaleminden çekirdekler çıktı.”
2. Yarık:
   • Anlam 1: Bir cismin bölünmüş, çatlamış olması durumu.
   • Anlam 2: Yaban domuzunun izi.
   • Kullanım: “Duvarın yarık olduğunu fark etti.” / “Avcılar yarıktan domuzun geçtiğini anladı.”
3. Çeyiz:
   • Anlam 1: Evlenme öncesi hazırlanan giysi ve ev eşyası.
   • Anlam 2: Meyve ağaçlarının ilkbaharda açan çiçekleri.
   • Kullanım: “Çeyiz sandığını açtığında gözleri doldu.” / “Bahçede kiraz çeyiz açmış.”
4. Kanat:
   • Anlam 1: Kuşların ve bazı böceklerin uçmak için kullandığı organ.
   • Anlam 2: Bir yapı veya objenin yan taraflarından her biri.
   • Kullanım: “Kuş kanat çırparak yükseldi.” / “Bina iki kanattan oluşuyordu.”
5. Hak:
   • Anlam 1: Adalet, doğruluk.
   • Anlam 2: Bir oyun veya spor dalında servis yapma hakkı.
   • Kullanım: “Her insan eşit haklara sahiptir.” / “Bu sette servis hakkı onda.”

Önem ve Kullanımı

Eş sesli kelimeler, dil öğreniminde ve edebiyatta özel bir yer tutar. Özellikle dil öğrenimi sırasında bu kelimelerin farkında olmak, anlam karmaşasını önlemeye yardımcı olur. Edebi metinlerde ise yazarlar, bu kelimeleri kullanarak anlam oyunları yaratabilir ve metinlerine derinlik katabilirler. Eş sesli kelimeler aynı zamanda dilin doğal evrimini ve kelime dağarcığının genişliğini de gösterir.

 

 

Eş Sesli (Homonymous) Kelime Örnekleri ve Anlamları

1. Yüz
   • Yüz: İnsanların veya hayvanların baş kısmında bulunan ön yüzey.
   • Yüz: Bir nesnenin dış veya ön kısmı.
   • Yüz: Suda hareket etmek.
2. Aç
   • Aç: Karnı aç olan, yemek ihtiyacı olan.
   • Aç: Kapatılmış olan bir şeyi açmak, mesela bir kapıyı.
3. At
   • At: Dört bacaklı, binek hayvanı.
   • At: Bir şeyi bir yerden başka bir yere fırlatmak.
4. Ay
   • Ay: Dünya’nın doğal uydusu.
   • Ay: Yılın on iki bölümünden her biri.
5. Gül
   • Gül: Gülmek fiilinin emir kipi.
   • Gül: Bir çiçek türü.
6. Kaz
   • Kaz: Bir su kuşu türü.
   • Kaz: Toprağı kazmak fiili.
7. Yaz
   • Yaz: Yılın dört mevsiminden biri.
   • Yaz: Yazmak fiilinin emir kipi.
8. Kır
   • Kır: Doğal, tarım yapılmayan açık arazi.
   • Kır: Bir şeyi parçalamak, örneğin camı kırmak.
9. Saz
   • Saz: Bir tür müzik aleti.
   • Saz: Bataklıkta yetişen ince uzun bitki.
10. Dol
    • Dol: Dolmak fiilinin emir kipi.
    • Dol: Dolanmak, dolaşmak fiilinin kısa hali.
11. Çay
    • Çay: Bir içecek türü.
    • Çay: Küçük akarsu.
12. Bal
    • Bal: Arıların ürettiği tatlı madde.
    • Bal: Balık kelimesinin kısaltması.
13. Göz
    • Göz: Görme organı.
    • Göz: Fırtına merkezindeki sakin bölge.
14. Kara
    • Kara: Siyah renk.
    • Kara: Deniz veya suyun dışındaki toprak alan.
15. Baş
    • Baş: Vücudun en üst kısmı, kafa.
    • Baş: Lider, öncü, yönetici.
16. Kara
    • Kara: Siyah renk.
    • Kara: Ülke veya kıta toprakları.
17. Koy
    • Koy: Küçük deniz girintisi.
    • Koy: Koymak fiilinin emir kipi.
18. Yazı
    • Yazı: Bir yazılı metin.
    • Yazı: Yazmak fiilinin isim hali.
19. Ses
    • Ses: İşitme duyusuyla algılanan titreşimler.
    • Ses: Bir şeyin yankısı veya yansıması.
20. Değil
    • Değil: Olumsuzluk eki.
    • Değil: Üzerinde düşünmek, değerlendirmek.
21. Yan
    • Yan: Bir şeyin kenarı.
    • Yan: Yanmak fiilinin emir kipi.
22. Dön
    • Dön: Dönmek fiilinin emir kipi.
    • Dön: Devir, dönüş.
23. İn
    • İn: Hayvanların yuvası.
    • İn: İnmek fiilinin emir kipi.
24. Böl
    • Böl: Bölmek fiilinin emir kipi.
    • Böl: Parça, kısım.
25. Kır
    • Kır: Parçalamak.
    • Kır: Kırsal alan.
26. Kal
    • Kal: Kalmak fiilinin emir kipi.
    • Kal: Kalıcı, sürekli.
27. Ör
    • Ör: Örmek fiilinin emir kipi.
    • Ör: Örneğin kısaltması.
28. Bey
    • Bey: Erkek için bir hitap şekli.
    • Bey: Beyin kelimesinin kısaltması.
29. El
    • El: İnsan vücudunun bir organı.
    • El: Başka, yabancı.
30. Dal
    • Dal: Ağacın dalları.
    • Dal: Dalış yapma fiili.
31. Yol
    • Yol: Ulaşım yolu.
    • Yol: Tüy veya saç yolmak.
32. Kalem
    • Kalem: Yazı yazmak için kullanılan araç.
    • Kalem: Bir şeyin parçası veya bölümü.
33. Şura
    • Şura: Danışma meclisi.
    • Şura: Orası anlamında.
34. Ada
    • Ada: Etrafı suyla çevrili kara parçası.
    • Ada: Adamak fiilinin emir kipi.
35. Toz
    • Toz: Havada asılı duran küçük parçacıklar.
    • Toz: Tozmak fiilinin emir kipi.
36. Yap
    • Yap: Yapmak fiilinin emir kipi.
    • Yap: Bir nesnenin veya binanın yapısı.
37. Kör
    • Kör: Görme yetisini kaybetmiş.
    • Kör: Keskin olmayan, mesela kör bıçak.
38. Çak
    • Çak: Çakmak fiilinin emir kipi.
    • Çak: Çakışma, rastlama.
39. Taş
    • Taş: Sert mineral parçası.
    • Taş: Taşmak fiilinin emir kipi.
40. Bak
    • Bak: Bakmak fiilinin emir kipi.
    • Bak: Bir şeyin durumu, hali.
41. Kız
    • Kız: Dişi çocuk.
    • Kız: Kızmak fiilinin emir kipi.
42. Kaz
    • Kaz: Bir su kuşu türü.
    • Kaz: Kazmak fiilinin emir kipi.
43. Çok
    • Çok: Sayıca fazla.
    • Çok: Çoğul hali, birçok.
44. Eğil
    • Eğil: Eğilmek fiilinin emir kipi.
    • Eğil: Eğilim, yönelme.
45. Sus
    • Sus: Susmak fiilinin emir kipi.
    • Sus: Susamak, su istemek.
46. Geç
    • Geç: Zamanın ilerlemesi.
    • Geç: Geçmek fiilinin emir kipi.
47. Sar
    • Sar: Sarmak fiilinin emir kipi.
    • Sar: Sarı renk.
48. Bas
    • Bas: Basmak fiilinin emir kipi.
    • Bas: Bir şeyin temel kısmı.
49. Üz
    • Üz: Üzmek fiilinin emir kipi.
    • Üz: Üzümün kısaltması.
50. Yan
    • Yan: Bir şeyin kenarı.
    • Yan: Yanmak fiilinin emir kipi.

Dilbilgisi

Dalın eş sesi.