Cümleyi söylerken, bazen cümlenin ortasına yerleştirilen ve genellikle bir ögenin açıklayıcısı ya da cümle dışı bir unsur olarak kullanılan söz veya söz öbeklerine ara söz denir. Ara söz, her daim açıklama yaptığı ögeden sonra gelir ve cümlenin genel anlamını bozmaz. Cümle içerisindeki ara söz, cümlenin akışını engellemeden anlaşılmasına yardımcı olur ve çıkartıldığında ana cümlenin anlamı değişmeden kalır.
Örneğin: “Yaşadığım şehri –Burdur’u– seviyorum.”
Bu örnekte, iki kısa çizgi arasında yer alan “Burdur’u” ifadesi bir ara sözdür. Eğer bu ifadeyi cümleden çıkartırsak, cümle şu şekilde olur: “Yaşadığım şehri seviyorum.” Bu durumda cümlede herhangi bir anlam bozulması yaşanmaz.
Ara sözler, kısa çizgi ile gösterilebildiği gibi, iki virgül arasında da belirtilebilir. Örneğin: “Yaşadığım şehri, Burdur’u, seviyorum.”
Her iki gösterim biçimi de ara sözün işlevini yerine getirir, yani açıklama yaptığı ögenin ardından gelerek cümlenin anlamını bozmadan bilgi verir. Bu tür kullanımlar, cümlenin anlatımını zenginleştirir ve belirli bilgileri vurgular.