Destan Türü ve Türk Edebiyatındaki Yeri
Türk edebiyatının temel yapı taşlarından biri olan destan türü, milletlerin yaşamlarına dair önemli olayları, kahramanlıkları, savaşları, göçleri ve doğal felaketleri ele alan uzun ve şiirsel eserlerdir.
Destanların Oluşumu
Destanlar, oluşumlarına göre iki ana gruba ayrılır: doğal ve yapma. Doğal destanlar, kendiliğinden gelişen ve genellikle anonim bir şair tarafından derlenen eserlerdir. Yapma destanlar ise, belirli bir tarihsel olayın sonrasında bir şair tarafından kaleme alınan destanlardır.
Türk Destanlarının Durumu
Türk destanlarıyla ilgili bilgiler oldukça sınırlıdır. Çoğu, yazıya geçirilmeden önce sözlü olarak aktarılmıştır. Günümüzde mevcut olan destanlar, diğer milletlerin kaynaklarından derlenerek günümüze ulaşmıştır. Destanlar, bir ulusun kaderine etki eden konuları işlediğinden, ortak bir duygu ve düşünceyi yansıtır. Türk destanlarının varlığına, İran, Çin ve Arap belgelerinden ulaşılır. Destanlar, çeşitli karakter tipleri ile zenginleştirilmiştir; bunlar arasında alp, bilge ve kadın figürleri öne çıkar.
Destan (Epope) Türünün Temel Özellikleri
Destanların önemli özellikleri şunlardır:
- Mitolojik unsurlar ve olağanüstülük, destanların en belirgin bileşenlerindendir.
- Türk destanlarındaki mitolojik ögeler arasında ışık, rüya, demir, ağaç, altın, at, yay, kurt ve mağara gibi semboller bulunur.
- Destanlar, toplumun ortak kültürünü yansıtan edebi metinlerdir.
- Yazının henüz icat edilmediği dönemlerde ortaya çıkmışlardır.
- Genellikle anonimdir; yani, kimler tarafından söylendiği bilinmez ve ağızdan ağıza aktarılmıştır.
- Dize biçiminde yazılmış, manzum eserlerdir.
- İçeriklerinde yiğitçe bir anlatım tarzı hâkimdir.
- Oldukça uzun olan bu eserler, dörtlüklerden oluşmaktadır.
- Kullanılan dil sade ve anlaşılırdır.
- Destanlarda uyak düzeni uygulanır.
- Belirli bir zaman veya mekân tanımı genellikle yoktur.
- Hem gerçek hem de olağanüstü olaylar bir arada işlenir.
- Önemli karakterler genellikle han, kral gibi seçkin kişilerden veya toplumda kahraman olarak kabul edilen figürlerden oluşur.
- Destanlarda milli nazım ölçüsü kullanılır ve milli, dini, örfi ve tarihi değerlere yer verilir.
İslamiyet Öncesi Türk Destanları
A. Saka Türklerine Ait Destanlar
- Alp Er Tunga Destanı: Alp Er Tunga adlı Türk kahramanının, İranlılarla girdiği savaşı ve kahramanlıklarını konu alır. Kahraman, bir hile sonucu hayatını kaybeder.
- Şu Destanı: Şu ismindeki kahramanın, Büyük İskender ile olan mücadeleleri anlatılır. Şu, savaştan sonra Şu şehrini inşa eder.
B. Hunlara Ait Destanlar
- Oğuz Kağan Destanı: Hun hükümdarı Mete’nin yaşamını, yiğitliklerini ve ülkesini mamur ettikten sonra oğullarıyla yaptığı paylaşımı ele alır. Kısacası, destan Mete’nin hayatını anlatır.
- Atilla Destanı: Batı Hun Devleti’nin ünlü hükümdarı Atilla’nın hayatı ve fetihleri üzerinde durur.
C. Göktürk Destanları
- Bozkurt Destanı: Göktürklerin dişi bir kurttan nasıl türediğini aktarır.
- Ergenekon Destanı: Bir savaşta yenilen Türklerin, Ergenekon‘a sığınarak orada demir dağı eritip kurtuluşunu anlatır.
D. Uygur Türklerinin Destanları
- Türeyiş Destanı: Uygurların bir erkek kurttan nasıl türediğini konu alır.
- Göç Destanı: Uygur Türkleri’nin ana vatanlarından ayrılışını işler.
Destanların Oluşumuna Göre Sınıflandırılması
a. Doğal Destanlar
Halk arasında ortaya çıkan ve anonim olarak kabul edilen ürünlerdir. Genellikle bir şair tarafından derlenip düzenlenmiştir.
- Örnekler:
- Gılgamış: Sümerler
- İliada, Odysseia: Yunan
- Nibelungen: Alman
- Kalevala: Fin
- Ramayana, Mahabarata: Hint
- Cid: İspanyol
- Chanson de Roland: Fransız
b. Yapma Destanlar
Bir olayın doğal destana benzetilerek bir şair tarafından kaleme alınan eserlerdir.
- Örnekler:
- Virgilius: Aeneit
- Dante: İlahi Komedi
- Milton: Kaybolmuş Cennet
- Tasso: Kurtarılmış Kudüs
- Firdevsi: Şehnâme
Bu metinle birlikte, destanların zengin dünyası ve Türk edebiyatındaki önemli yeri daha iyi anlaşılmaktadır.