Türkçede üç farklı “ki” bulunur:
-
Bağlaç olan ki: İki cümleyi birbirine bağlar ve genellikle neden-sonuç, amaç-sonuç, koşul-sonuç gibi anlamlar ifade eder. Yazılışta kendisinden önceki kelimeden ayrı yazılır.
- Örnekler:
- Çok çalışmalısın ki başarılı olasın. (Amaç-sonuç)
- Hava güzel ki parka gidelim. (Neden-sonuç)
- Erken kalktım ki işe geç kalmayayım. (Amaç-sonuç)
- Örnekler:
-
Ek olan ki: İyelik eki “-ki” veya ilgi eki “-ki” olarak kullanılır. Kendisinden önceki kelimeye bitişik yazılır.
- Örnekler:
- Seninki daha güzel. (İyelik eki)
- Dünkü maç çok heyecanlıydı. (İlgi eki)
- Alininki kayboldu. (İyelik eki)
- Örnekler:
-
Zamir olan ki: Soru zamiri olarak kullanılır ve “hangi kişi” . Yazılışta kendisinden önceki kelimeden ayrı yazılır.
- Örnekler:
- Kim o?
- Kim kapıyı çaldı?
- Kim buraya geldi?
- Örnekler:
Önemli Not: Bağlaç olan “ki” ile ek olan “-ki” arasındaki farkı ayırt etmek için, cümleden çıkardığımızda anlam bozuluyorsa bağlaç, bozulmuyorsa ek olduğunu anlayabiliriz. Zamir olan “ki” ise soru anlamı taşıdığı için kolayca ayırt edilebilir.